به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از "راشا تودي"؛ ويتالي چوركين در مصاحبه اختصاصي به شبكه راشا تودي، به تشريح دلايل مخالفت مسكو با قطعنامه هاي مدنظر غرب جهت مداخله نظامي در سوريه، با عنوان "مداخله بشردوستانه" پرداخت و گفت: مداخله نظامي به هر دليلي كه باشد، فقط خونريزي را تشديد مي كند، ضمن آنكه دليل چنين اقدامي بيشتر مسائل و منافع ژئوپلتيكي است تا بشردوستانه.
 
علاوه بر اين، چوركين هدف ديگر از مداخله نظامي در سوريه را، سرنگون كردن دولت بشار اسد و به دنبال آن، كاهش نفوذ ايران در خاورميانه دانست.
 
مشروح مصاحبه راشا تودي با چوركين به شرح زير است:
 
راشا تودي: تصميم روسيه در وتوي تازه ترين قطعنامه، موجب حيرت و گسترش انتقادات عليه موضع مسكو شده است، آيا روسيه از نظام اسد حمايت مي كند؟
 
چوركين: متاسفانه به نظر مي رسد كه راهبرد همكاران غربي ما اين است كه در هر فرصتي سعي دارند تنش هاي داخل و اطراف سوريه را افزايش دهند و اين بار آنها از فرصت لزوم تمديد حضور ناظران در سوريه استفاده كردند و چند بند غير قابل قبول به پيش نويس قطعنامه خود، افزودند.
 
بنابراين؛ ما به همراه چين بايد آن پيش نويس غير قابل قبول را وتو مي كرديم تا به كوفي عنان فرصت بيشتري داده شود تا براساس سندي كه توسط وزيران خارجه چند كشور موسوم به "گروه اقدام (يا تماس)" پذيرفته شده و خواهان تشكيل نهاد ملي انتقالي است، كار كند كه اين امر مستلزم گفتگوي طرف هاي گوناگون است.
 
بنابراين در اين موقعيت، ارائه قطعنامه اي كه فقط فشار و تحريم هاي غير قابل اجتناب را عليه دولت سوريه وارد مي آورد، از نظر ما ايده خوبي به نظر نمي رسيد و ما اين تصميم را كه از ديد ما بي ثمر بود، وتو كرديم.
 
راشا تودي: اما آمريكا، انگليس و فرانسه مي گويند؛ روسيه مردم سوريه را ناكام گذاشت، واكنش شما به اين مسئله چيست؟
 
چوركين: آنها در تبليغات (پروپاگانداي) خود بسيار خوب و پر سر و صدا هستند. من فكر مي كنم آنها با انتقادهاي گوشخراش از چين و روسيه، همين كار را كرده اند.
 
امروز، انگليس و فرانسه بودند كه با سرهم كردن دروغ هايي در مورد سياست هاي خارجي روسيه و چين، خود را به زحمت انداختند. آنها بايد بر لزوم كمك به كوفي عنان متمركز شوند.
 
متاسفانه آنها براي تهيه و تنظيم يك فرآيند سازنده و مثبت در سوريه، هيچ كاري نكرده اند. به جاي آن، آنها با گروه به اصطلاح "دوستان روسيه" همكاري كرده اند.
 
در حقيقت، اين گروه كشورهايي هستند كه دشمن دولت سوريه هستند. قطعا آنها كساني هستند كه خواهان سرنگوني دولت سوريه هستند، بدون در نظر گرفتن پيامدهايي كه بسيار استراتژيك است.
 
چنين سياستي قطعا فاجعه به بار مي آورد، زيرا دولت بشار اسد فقط يك فرد يا گروه تنها نيست. آنها نماينده بخش معيني از جمعيت سوريه و بخشي از يك ساختار قدرت هستند كه چندين دهه آنجا حضور داشته اند.
 
شكستن اين دولت موجب مشكلات فراوان و خونريزي مي شود. منطقي ترين كار اصلاح آن از طريق گفتگو است و اين همان چيزي است كه روسيه طرفدار آن است.
 
راشا تودي: اما گفتگوها تاكنون هيچ موفقيتي نداشته اند. آيا اين حس جهاني وجود ندارد كه بايد براي توقف كشتارها كاري كرد، مداخله بشردوستانه چطور؟
 
آيا اين كار از نظر مسكو قابل قبول نيست؟ من مي دانم كه مسكو خيلي نگران فصل هفتم منشور سازمان ملل است كه ممكن است منجر به مداخله نظامي شود، اما در خصوص نوع مداخله براي متوقف كردن كشتارها چطور؟
 
چوركين: گروه ناظراني كه ما سعي داريم آنها را حفظ كنيم، به نوعي يك روش مداخله سياسي _مداخله عملي_ براي مهار خشونتها است. متاسفانه اين اتفاق نيفتاد و اين اقدام موفقيت آميز نبوده است.
 
شما عنوان كرديد كه گفتگو هيچ موفقيتي نداشته است. مشكل اين است كه هنوز گفتگويي شروع نشده است. گروه هاي مخالف از ورود به گفتگو با دولتي كه مي گويد ‌آماده گفتگو است، خودداري مي كند.
 
آنها بايد پيشنهاد دولت سوريه براي گفتگو را امتحان كنند و اين همان خط پيوند گمشده (مفقوده) است، مانع بزرگي بر سر راه فعاليت كوفي عنان.
 
چوركين افزود: مداخله نظامي بشردوستانه فقط "انساني" به نظر مي رسد، اما حقيقت مسئله اين است كه هرگونه مداخله نظامي به هر دليلي كه باشد، قطعا موجب خونريزي بيشتر مي شود و ما مي دانيم كه بزرگترين (به اصطلاح) بشردوستان جهان _آمريكا و انگليس_ در عراق مداخله كردند و براي اين كار، انواع بهانه ها را مطرح كردند، در آن مورد خاص بهانه آنها "تسليحات كشتار جمعي وجود نداشته" بود.
 
آنچه كه اين دخالت نظامي به بار آورد، مرگ 150 هزار غيرنظامي بود. البته اگر نخواهيم در مورد يك ميليون آواره اين كشور سخني بگوييم. بنابراين فريب الفاظ بشردوستانه را نخوريد.
 
سياست هاي آنها در سوريه بيشتر ژئوپلتيكي است تا بشردوستانه. متاسفانه، تبعات عملي سياستهاي آنها در آنجا اين است كه درگيري و خونريزي فروكش نكرده است.
 
راشا تودي: شما به ژئوپلتيك اشاره كرديد. من اين طور برداشت مي كنم كه شما معتقديد آنچه كه در سوريه رخ مي دهد، نهايتا به ايران كشيده خواهد شد. ممكن است بيشتر توضيح دهيد؟ آيا ايران هدف نهايي است؟
 
چوركين: بله من به ايران اشاره كردم، اما كمي متفاوت تر. من اين مسئله را رد نمي كنم كه آنها پس از سوريه به سراغ ايران مي روند، اما به آن اشاره نكردم.
 
من در اظهارات خود در شوراي امنيت، به منافع آشكار آنها اشاره كردم و اين انگيزه مهم سياست و تلاش آنها براي سرنگون كردن بشار اسد است.
 
انگيزه آنها، كاهش نفوذ ايران در خاورميانه و كل منطقه است و اين موضوع، انگيزه اصلي ديگر كشورهاي خاورميانه مانند قطر و عربستان هم است.
 
آنها مدعي هستند، اعتراضات شيعيان با حمايت ايران است. هرچند برخي از ناظران _از جمله خبرنگاراني كه در اين زمينه تجربه دارند_ معتقدند كه اين اعتراضات، اتفاقا اعتراضات حقيقي است عليه سيستمي كه دمكراتيك نيست. بنابراين، يك جنبه ژئوپلتيكي روشن در سياست هاي چند كشوري كه در مورد سوريه بسيار پرتكاپو هستند، وجود دارد.
 
راشا تودي: نگراني مسكو از چيست؟ چرا مسكو از اين تاثيرات ژئوپلتيكي نگران است؟ مسكو چطور مي تواند تحت تاثير قرار بگيرد؟
 
چوركين: ما نگران تاثيرات ژئوپلتيكي نيستيم، اگرچه ما معتقديم رويارويي و تقابل شديد با ايران، مضر و آسيب رسان و غير ضروري است و ما تلاش داريم مسئله برنامه هسته اي ايران را به صورت مسالمت آميز حل كنيم و اين تنش فزاينده بين ايران و غرب و عربستان سعودي، هيچ سودي ندارد.
 
نگراني ما اين است كه مردم سوريه از تبعات اين كشمكش ژئوپلتيكي آسيب ببيند و نگراني ما اين است كه تمركز سياست هاي همه بايد منفعت مردم سوريه باشد و تنها راهي كه مي تواند اين درگيري تراژديك را پايان دهد، حاضر شدن دور ميز مذاكره است و براي اين كار زمينه خوبي وجود دارد.
 
سندي وجود دارد كه گروه اقدام _وزيران خارجه در ژنو_ سه هفته قبل به اتفاق آن را پذيرفتند. اين سند مي گويد؛ بايد يك "نهاد انتقالي ملي" تشكيل شود و اين نهاد با تحريم و فشار بر يك طرف، يعني دولت سوريه كه مدعي است آماد گفتگو است، نمي تواند تشكيل شود.
 
دولت سوريه نمايندگان خود را براي چنين مذاكراتي تعيين كرده، اما تاكنون هيچ تمايلي از طرف اپوزيسيون وجود نداشته و ما شاهد آنيم كه گروه هاي مخالف افراطي، گروه هاي مخالف مسلح بيشتر و بيشتر به خشونت و حملات تروريستي مانند حملات تروريستي (روز چهارشنبه هفته گذشته) در دمشق متوسل مي شوند.
 
دولت سوريه هم در طول اين ماه ها اشتباهاتي داشته، اما زمان آن است كه اين مسائل به پايان برسد. ما بايد وارد گفتگو شويم، مگر آنكه بخواهيم به اين خشونت ها و درگيري ها سالها ادامه دهيم.
 
راشا تودي: روسيه واقعا بر اصول "عدم مداخله" خود پايبند است. آيا با توجه به وتوي مستمر قطعنامه هاي شوراي امنيت سازمان ملل و فروش تجهيزات نظامي به سوريه، خطر منزوي شدن براي روسيه وجود ندارد؟
 
البته مسكو مي گويد؛ از اين تجهيزات عليه غيرنظاميان استفاده نمي شود، اما اين مسئله با اعتبار روسيه و در واقع با روابط مسكو پس از حل بحران سوريه، چه خواهد كرد؟
 
چوركين: من فكر مي كنم انجام كار درست و پيروي نكردن از سياست فاجعه بار كس ديگري مايه افتخار من است و چيزي است كه نهايتا ثابت خواهد شد كه تحت اين شرايط دشوار، اقدام درست و سياست صحيحي بوده است.
 
و اما در مورد وتوها، اگر اشتباه نكنم ايالات متحده به تنهايي 60 بار قطعنامه هاي مربوط به فلسطين را وتو كرده است، پس چرا از همكاران آمريكايي من در مورد اثرات منفي آمريكا در خاورميانه به دليل آن وتوهاي متسمر سوالي نمي پرسيد؟
 
گاهي اوقات آنها اظهارات علني رئيس جمهور و وزير خارجه خود را وتو مي كنند. بنابراين وتو بخشي از منشور سازمان ملل متحد است و هيچ مشكلي نيست كه وقتي احساس مي كنيد لازم است چيزي را وتو كنيد، اين كار را بكنيد.
 
راشا تودي: آيا مي توانيم اكنون در مورد اين صحبت كنيم كه بعد چه اتفاقي مي افتد؟
 
در شوراي امنيت هيچ توافقي حاصل نشد، اما روسيه گفته است كه با تمديد حضور ناظران سازمان ملل در سوريه موافق است. اما اين ناظران در دوران ماموريت خود، هيچ تاثير محسوسي نداشته اند.
 
بنابراين چه سودي در حفظ ناظران وجود دارد، وقتي كه آنها تاكنون موفقيتي نداشته اند؟
 
چوركين: رفتن ناظران چه سودي دارد؟ ما فكر مي كنيم حداقل اگر ناظران آنجا باشند، ما مي توانيم اطلاعات صحيح بگيريم، اگر قرار باشد وضع بهتر شود، آنها از قبل آنجا حضور دارند و بنابراين مي توانند در فرآيند سياسي و همچنين در امور بشردوستانه مشاركت فعالي داشته باشند.
 
خارج كردن آنها پيامدهاي منفي دربر خواهد داشت. متاسفانه به نظر مي رسد ما بازهم وارد يك جنگ سياسي ديگر شده ايم. اكنون ما قصد داريم واقعا بدون انباشتن آن با شروط و پيچيدگي هاي سياسي در مورد حل اين مسئله، مذاكراتي داشته باشيم.