یک نويسنده و منتقد ادبي نيز در اين جلسه اظهار داشت: از ويژگي‌هاي شاخص آثار این نویسنده كاربرد تداعي‌هاست كه دو يا سه روايت را با حلقه‌اي واسط از ديالوگ يا واژه‌ها به يكديگر متصل مي‌كند

علی‌رضا نیرآبادی خاطرنشان کرد: فخری در فضاي سورئال و سراسر تعليق به شخصيت‌پردازي و شكل‌دهی رمان مي‌پردازد و چنانچه نويسنده خود را از بند شيفتگي به زبان شاعرانه رها كند قدرت داستان‌پردازي ايشان بهتر آشكار می‌شود.

خدابخش صفادل شاعر پيشكسوت نيشابوري نیز در اين مراسم عنوان داشت: مرتضی فخری از نويسندگاني است كه زبان خوبي دارد و بازي الكي در نمي‌آورد.

وی با بیان اینکه ما داريم مي‌بينيم كه نويسنده‌ها گاهی اوقات با اين تصور كه دارند كار جديدي را انجام مي‌دهند، هر تغييري را می‌پذیرند؛ به این نویسنده گفت: شما خود را به ادبيات تحميل مي‌كنيد و در فضاي ادبي تهران كه برخي زد و بندها سبب مي‌شود بسياري ديده نشوند، شما از اين فضا سربلند بيرون مي‌آييد و به نظر من، كارهاي شما ارزش خواندن را براي همه دارند.

فخري نيز در ادامه‌ گفت: الآن دو گروه با من مشكل دارند؛ يكي برخي مذهبي‌هايي كه رمان نمي‌خوانند و با من مشكل دارند و گروهي كه اعتقاد ندارند و مي‌گويند چرا به مذهبي‌ها خدمت مي‌كني، اما اگر كسي از ته دل بنويسد، موفق مي‌شود.

گفتنی است: حجت‌حسن ناظر نيشابوري نيز در اين مراسم مقاله اي در خصوص شان و جايگاه كتاب براي حاضرين قرائت كرد كه با اقبال حاضران مواجه شد.

این گزارش یادآور می‌شود: مرتضی فخری در سال گذشته با کتاب «مهبوط» برنده جایزه ادبی رمان متفاوت سال «واو» شد و دوكتاب وي «ليليا» و «گوركن» نیز رونمايي شد./س