زهرا ارزجاني استاد دانشگاه و متخصص اقتصاد روستايي درگفتگو با خبرنگار اقتصادي باشگاه خبرنگاران گفت: جمعيت روستايي کشور در مقايسه با سرشماري عمومي نفوس و مسکن 5 سال گذشته کاهش يافته به طورييکه اين جمعيت در سال 85 ، 33 درصد بود که در سرشماري سال 90 به 29 درصد رسيده است.
وي ادامه داد: شايد در نگاه اول اين کاهش چند درصدي به نظر نيايد اما بايد گفت که نبض کشاورزي کشور در روستاهاي کشور تپيد و اين کاهش جمعيت در ميزان توليد محصولات کشاورزي تاثير بسزايي دارد.

ارزجاني در پاسخ به اين سؤال که چه عواملي سبب کاهش جمعيت روستايي در کشور شده، افزود: عاملي که سبب کاهش جمعيت روستايي شده نبود شغل مناسب در روستاها و بيمه نبودن محصولات کشاورزي است؛ تا جاييکه روستاييان براي تامين معاش خود به کارهاي ديگر روي مي آورند و يا زمين هاي کشاورزي خود را اجاره و يا مي فروشند.
وي تصريح کرد: سياست ما در زمينه روستاهاي کشور مناسب نيست و بايد برنامه ريزي دقيقي در روستاها براساس وضع موجود صورت گيرد.
اين استاد دانشگاه اضافه کرد: مهم ترين مساله توجه به تامين امکانات رفاهي براي روستاييان است و در کنار آن بايد شوراهاي روستايي تقويت شود و سياست ها در خصوص روستاها بايد به گونه اي باشد که سبب تمرکززدايي از شهر به روستا شود.
ارزجاني خاطر نشان کرد: به منظور تقويت کيفيت محصولات کشاورزي بايد به گونه اي برنامه ريزي کنيم که روستاييان و کشاورزان در مسايل مربوط به توسعه روستاها و کشاورزي شرکت کنند.