به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران، هدف اصلي مسئولان نسبت به برگزاري مسابقات ليگ در هر رشته اي احيا و رشد ورزش است اما در واليبال بانوان اين هدف صرف به اجراي تقويم اجرايي تغيير كرده است زيرا بازي ها هيچ گونه بار فني براي واليبال ندارد.

وجود برخي تيم ها كه سطح كيفي انها در حد تيم ها دسته 2 و گاهي دسته سه است ارزش و نام ليگ برتر را زير سوال برده، در صورتي كه در تمام كشورهاي دنيا و حتي ايران تيم ها براي حضور در ليگ برتر بايد مراحل خاص را گذرانده و شرايط ويژه اي داشته باشند اما متاسفانه در ليگ برتر واليبال به هيچ عنوان اين گونه نيست و تيم ها بدون حساب مي‌آيند و مي‌ روند.

پس از انصراف باشگاه پرسپوليس از حضور در ليگ برتر امسال مسئولان بخشي بانوان هيچ واكنش خاصي از خود نشان ندادند همگان بر اين باور بودند كه انها به طور قطع باشگاه هايي جايگزين و قدرتمند را به نظر دارند اما متاسفانه اين اتفاق صورت نگرفت و بازيكنان پرسپوليس در 2 تيم ذوب آهن اصفهان و گيتي پسند اصفهان تقسيم شدند.

* 65 درصد بازي هاي يك طرفه ليگ برتر

ليگ برتر امسال با حضور فقط هشت تيم استارت خورد تاكنون در تاريخ ليگ واليبال سابقه نداشته كه تعداد تيمهاي شركت كننده از حالت 2 رقمي خارجي شود اما در طول 2 سال اخير اين اتفاق به معناي واقعي صورت گرفت اگر مسئولان بخش بانوان بخواهند مشكلات مالي وعدم حمايت اسپانسرها را بهانه قرار دهند بايد به انها گفت كه واليبال يك رشته پرطرفدار در ميان تمامي اقشار مردم است در صورت ايجاد تعاملات و رايزني هاي گسترده با مسئولان و مدير عاملان باشگاه ها به طور قطع بدون هيچ مشكلي تعداد تيم هاي شركت كننده افزايش مي‌يافت، حال اين نكته حائز اهميت است كه از ميان هشت تيم حاضر هم پنج تيم جزو شركت كنندگان ضعيف ليگ برتر محسوب مي‌شود در نگاهي گذرا متوجه مي‌شويم كه حدود 65 درصد بازي هاي ليگ برتر واليبال بانوان يك طرفه است.

اگر نگاه خود را به ليگ برتر از حالت كمي و تعداد خارج كرده و به كيفيت بازي ها توجه كرد شايد در اين مقوله بايد براي واليبال بانوان تاسفي بزرگ خورد زيرا تمامي ملي پوشان در سه تيم جمع شده اند اين تركيب هاي كلوني سطح كيفي ليگ را از حالت بالانس خارج و قطب قدرت را در سه تيم ذوب آهن، گيتي پسند و گاز تهران تقسيم كرده است.

البته ناگفته نماند كه تيم هاي مثل بانوان شهر تهران و بانوان فارس هم در اين پيكارها جزو حريفان دست و پا بسته محسوب نمي‌شوند ولي علت بازي خوب آنها را فقط بايد در مسائل روحي بازيكنان جست نه در مسائل فني.

* خوب شد از كاپ آسيا حذف شديم

چندي پيش خبري مبني بر حذف تيم ملي واليبال بانوان از حضور در مسابقات واليبال كاپ آسيا منتشر شد به ظاهر از دست دادن يك امتياز براي هر رشته اي دردناك است اما در اين مقوله يعني واليبال بانوان مي‌توان آن را يك شانس بزرگ عنوان كرد زيرا دختران واليباليست كشورمان به دليل نداشتن ليگي پويا و قوي از نظر فني و سطح آمادگي تا حد قابل توجهي تحليل رفته اند و با وجود چنين شرايطي حضور در دومين دوره مسابقات واليبال كاپ آسيا به معناي آبروريزي بزرگ براي انها بود پس چه خوب شد كه به صورت خودكار و پس از ميزباني واليبال قزاقستان به منظور برگزاري اين دوره از كاپ آسيا تيم ايران از حضور در اين بازيها بركنار شد.

در شرايط كنوني مسئولان بخش بانوان فدارسيون صحبت از برنامه ريزي ويژه براي بازيكنان آينده از و جوان مي‌كنند آنها معتقدند كه تنها در اين صورت است كه مي‌توانيم جايگاه خود را در سطح قاره ارتقا دهيم، اما بايد بدانند كه با توجه به شرايط موجود و برگزاري چنين ليگي به هيچ عنوان به اهداف خود نمي‌رسند زيرا قدرت تيم ملي درهر رشته اي در گروه ليگي پويا و قدرتمند است.

چگونه در ليگي كه بازيكنان بزرگسالان به قول مسئولان بانوان فدارسيون باز نشسته حرف اول را مي‌زنند و جوانان فقط نيمكت نشين هستند، مي‌توان آينده واليبال را درخشان ديد؟
خبرنگار: انسيه ورزنده./مح