به گزارش وبگردی باشگاه خبرنگاران، نویسنده وبلاگ "من و قلم" در یکی از پست های وبلاگ خود مطلب زیر را منتشر کرد

پابرهنه ها، تا آخرایستاده ها، و حتی کنارایستاده ها هم آمده بودند. نسل سوم و نسل چهارم هم آمده بودند تا معادله های واژگون را سراسیمه تر سازند. شعارها بوی شهادت می داد و خون. گامها امتدادی بینهایت را می پیمودند و مشتها سنگینی غریبی داشتند تا هم شیطان را سنگسار کنند و هم بالانشینهای خسته از ایستادگی و دل زده از خوشی را تکانی دهند. مادرها آمده بودند با شیرخواره هاشان. پدرها آمده بودند با دخترها و پسرهایشان تا نسلی دیگر از جنس مبارزه، زاده شود. همه آمده بودند تا گزینه های روی میز بر زمین ریزند.

صدای پای پیرمردها صدای تاریخ بود و بوی نفس جوانترها بوی جهاد.

باز هم همه آمده بودند. مثل همیشه تا باز هم بالانشینهای خواب زده را نهیبی زنند که سری به وصیت نامه مراد قلبها- خمینی کبیر- بزنید و پای مکتب امام خامنه ای زانوی ادب زمین زنید.

((وصیت اینجانب به وزراى مسئول در عصر حاضر و در عصرهاى دیگر آن است که علاوه بر آنکه شماها و کارمندان وزارتخانه‏ها بودجه‏اى که از آن ارتزاق مى‏کنید مال ملت، و باید همه خدمتگزار ملت و خصوصاً مستضعفان باشید، و ایجاد زحمت براى مردم و مخالف وظیفه عمل کردن حرام و خداى نخواسته گاهى موجب غضب الهى مى‏شود، همه شما به پشتیبانى ملت احتیاج دارید. با پشتیبانى مردم خصوصاً طبقات محروم بود که پیروزى حاصل شد و دست ستمشاهى از کشور و ذخائر آن کوتاه گردید. و اگر روزى از پشتیبانى آنان محروم شوید، شماها کنار گذاشته مى‏شوید و همچون رژیم شاهنشاهى ستمکار به جاى شما ستم پیشگان پستها را اشغال مى‏نمایند. بنابر این حقیقت ملموس، باید کوشش در جلب نظر ملت بنمایید و از رفتار غیر اسلامى- انسانى احتراز نمایید.)) فراموش شدگان و زجر کشیده ها هم آمده بودند. همان کسانی که صاحبان حقیقی میزها و نامها و افتخارها هستند. حتی پیرزن کبریت فروش کنار خیابان هم فریاد وفاداریش بلند بود. ای کاش چشمهای پر از معادله و مصلحت این وفاداری بی ریا را می دیدند تا مبادا فردا دوباره در خواب فرو روند.

راستی چگونه باید برای این مردم کار کرد؟! کجای این کره خاکی یا منظومه شمسی چنین ملتی یافت می شوند؟! برای خدمت به این ملت باید گوی سبقت ربود. باید پیشوند وزیر و رئیس و مدیر و استاندار و ... را زیر پای اخلاص لگد مال کرد. باید خواب را بر خود حرام کرد تا کلمه به کلمه صحیفه خمینی کبیر در زندگی این ملت جاری شود و زلال هدایت امام خامنه ای این ملت وفادار را سیراب سازد.

((امروز اگر یک گرفتارى براى کشور ما پیدا بشود، براى حکومت ما پیدا بشود، مردمند که حل مى‏کنند این را، و دولت هم خدمتگزار است و باید خدمتگزارباشد.)) اگر مسئولی در نظام اسلامی دردها را در کنار ایستادگی ها ببیند و سری بی خیال بر بالین نهند، لگه ننگی می شود که روزی با خروش ایستادگی ملت ولایت مدار زدوده خواهد شد چنان که آتش افروزان فتنه 88 به چنین سرنوشت شومی گرفتار آمدند.

((ملت عزیز ما که مبارزان حقیقى و راستین ارزشهاى اسلامى هستند، به خوبى دریافته‏اند که مبارزه با رفاه طلبى سازگار نیست؛ و آنها که تصور مى‏کنند مبارزه در راه استقلال و آزادى مستضعفین و محرومان جهان با سرمایه دارى و رفاه طلبى منافات ندارد با الفباى مبارزه بیگانه‏اند. و آنهایى هم که تصور مى‏کنند سرمایه داران و مرفهان بى‏درد با نصیحت و پند و اندرز متنبه مى‏شوند و به مبارزان راه آزادى پیوسته و یا به آنان کمک مى‏کنند آب در هاون مى‏کوبند. بحث مبارزه و رفاه و سرمایه، بحث قیام و راحت طلبى، بحث دنیاخواهى و آخرت جویى دو مقوله‏اى است که هرگز با هم جمع نمى‏شوند. و تنها آنهایى تا آخر خط با ما هستند که درد فقر و محرومیت و استضعاف را چشیده باشند. فقرا و متدینین بى‏بضاعت گردانندگان و برپادارندگان واقعى انقلابها هستند. ما باید تمام‏تلاشمان را بنماییم تا به هر صورتى که ممکن است خط اصولى دفاع از مستضعفین را حفظ کنیم.)) پس رفاه زدگان بی درد یا سهم خواهان عاج نشین و متکبر اگر پشت میز انقلاب هم باشند، هم از انقلاب بیگانه اند و هم از ملت انقلابی. و این بیگانگان دشمنانی در لباس دوستانند که جز ناامیدی و خیانت چیزی از وجودشان نمی تراود و اینان مصداق عینی رفاه طلبان و دنیازدگانند.

((به مجلس و دولت و دست اندرکاران توصیه مى‏نمایم که قدر این ملت را بدانید و در خدمتگزارى به آنان خصوصاً مستضعفان و محرومان و ستمدیدگان که نور چشمان ما و اولیاى نعم همه هستند و جمهورى اسلامى رهاورد آنان و با فداکاریهاى آنان تحقق پیدا کرد و بقاى آن نیز مرهون خدمات آنان است، فروگذار نکنید و خود را از مردم و آنان را از خود بدانید))

نمایندگانی که فقط در چندماه باقی مانده به انتخابات غمخوار مردم می شوند، یا مسئولینی که برای حفظ نام و میزشان پیوندهای نامبارک می سازند و معادلات صد مجهولی می آفرینند، در بین مردم و دور از مردمند. کسانی که شنیدن کلمه عدالت در خلوت برایشان تهوع آور و در جمع مردم برایشان وسیله ارتزاق است. کسانی که از انقلاب فقط نامش را می شناسند و میزش را اما از آرمانهایش و صاحبانش بیگانه اند. و اینان آفتهای درونی انقلابند که از پشت میزهای عدالتشان جز ظلم جاری نمی شود و از کلام انقلابیشان جز دنیا متجلی نمی شود.

فراموش نکنیم ((راستى وقتى که پابرهنه‏ها و گودنشینان و طبقات کم درآمد جامعه ما امتحان و تقید خود را به احکام اسلامى تا سر حد قربانى نمودن چندین عزیز و جوان و بذل همه هستى خود داده‏اند و در همه صحنه‏ها بوده‏اند- و ان شاء اللَّه خواهند بود- و سر و جان را در راه خدا مى‏دهند، چرا ما از خدمت به این بندگان خالص حق و این رادمردان شجاع تاریخ بشریت افتخار نکنیم! ما مجدداً مى‏گوییم که یک موى سر این کوخ نشینان و شهیددادگان به همه کاخ و کاخ نشینان جهان شرف و برترى دارد ...))

امام خامنه ای: دو نکته اساسى در حرکت امام بزرگوار بود که همین دو نکته، سرمایه ارزشمند این انقلاب بود و هست: یکى این است که هدف این انقلاب، اسلام است. دوم این که سربازان این انقلاب و لشکر این انقلاب، مستضعفان و پابرهنگان و همچنین قشر جوانند. این انقلاب را، پابرهنگان به پیروزى رساندند. این جنگ طولانىِ تحمیلىِ هشت ساله را جوانان این مملکت به نتیجه رساندند. امروز هم جوانان، در راه خدا و در راه اسلامند. امروز هم اگر خطرى این انقلاب را تهدید کند، اوّلین کسانى که به میدان خواهند آمد، همین جوانانند؛ جوانان حوزه‌ها، دانشگاهها و جوانان سراسر کشور و قشرهاى مختلف. امام بزرگوار، با همه وجود، از اسلام دم زد. امروز همه امام را با وجودشان و با دلشان قبول دارند. کلمات امام، کلمات واضحى است؛ محکمات و بیّنات است. فرمایشات امام، هنوز در فضا طنین‌افکن است. وصیتنامه امام، میثاق همیشگى امام با امّت است. همه باید این کلمات را درست بفهمیم و بر آن تدبّر کنیم، تا راه امام را اشتباه نکنیم. کسانى که دم از امام مى‌زنند، اما حاضر نیستند فکر امام و راه امام را بپذیرند و به آن تن بدهند، اشتباه مى‌کنند.

مآخذ: صحیفه نور - khamenei.ir