محمدرضا سنگری، استاد زبان و ادبیات فارسی درباره بلندترین شب سال یعنی یلدا گفت: یلدا به معنای دقیقش یعنی ولادت که هم به معنای ولادت خورشید است و هم به معنای ولادت حضرت عیسی مسیح است. در حقیقت، یلدا شب تولد همه ماست. یعنی هرکس باید در شب یلدا تولد خودش را جشن بگیرد. ما بر اساس آموزههای فرهنگی بخصوص در قلمرو عرفان دو نوع تولد داریم. یکی تولد اولیه و دیگری تولید ثانویه است.
سنگری ادامه داد: ولادت اولیه برای همه ما اتفاق افتاده است. ما از مادر متولد شدیم. این ولادت ولادت همگانی است. اما ولادت ثانویه ولادت از خویش است. منظور از ولادت از خویش یعنی رفتار خود را تغییر بدهیم. یعنی زندگی را از سر خط بنویسیم. نگاهی تازه و متفاوت به زندگی داشته باشیم. ببینیم به پنجرهای که به سمت زندگی باز کردیم و از آنجا زندگی را نگاه میکنیم، خوب میبینیم یا خیر؟ خب نگاهها به زندگی متفاوت است. بعضیها ممکن است زندگی را تلخ و تاریک ببینند. بعضیها نسبت به زندگی بیتفاوت هستند. بگذار بگذرد! بعضیها هم برای لحظهها و فرصتهایی که دارند حساب باز میکنند و با بهرهگیری دقیق از فرصتهای خودشان زندگی را پر از نشاط و شور و سازندگی و بالندگی میکنند. شب یلدا فرصتی از این دست است.
استاد زبان و ادبیات فارسی با بیان اینکه شب یلدا شبی طولانی با فرصتی فراوان است، افزود:، چون در این شب هم با دیگران ارتباط برقرار میکنیم، هم به خودمان سری میزنیم و خودمان را در مییابیم.
وی در پاسخ به این سوال که ما به نوروز هم به عنوان لحظهای برای نو شدن نگاه میکنیم، توضیح داد: تولد دومی که برای انسان اتفاق میافتد، دائمی است. یعنی هربار برای انسان موقعیتی فراهم میشود تا ولادت اتفاق بیفتد. بله، نوروز هم میتواند چنین فرصتی را مهیا کند. چون یلدا زایش خورشید است. نوروز زندگی دوباره طبیعت است. این هم یک حیات تازه است، که ما پا به پای هستی حرکت میکنیم. یعنی اگر گل شکفته میشود، ما هم برای فصل بهار شکفته میشویم. ماه رمضان هم فرصت حیات دوباره است. به همین دلیل، حیات ثانویه میتواند همیشگی باشد.
به گفته سنگری، شرط زندگی این است که انسان از درون تاریکی بیرون بیاید. در بهار گیاه از دل تاریکی بیرون میآید و به سمت نور حرکت میکند. شب یلدا هم همین است. ما میخواهیم از تاریکی به سمت روشنایی حرکت کنیم. در این روشنایی هر چه خوبی درنظر بگیریم، زیبایی است. بنابراین، خوب است در شب یلدا تصمیم زیبا بگیریم.