اخترفیزیکدانان موسسه تحقیقات فضایی آکادمی علوم روسیه و موسسه فیزیک و فناوری، مدل جدیدی را برای تشکیل سحابی غول پیکر W ۵۰ (سحابی Manatee) پیشنهاد کرده اند.
به گفته آن ها، مدل جدید، مکانیسم احتمالی تشکیل سحابی غول پیکر W ۵۰ را توضیح می‌دهد که ابعاد آن ده‌ها پارسک است و در داخل آن یکی از معروف‌ترین اجرام پرتوی ایکس در کهکشان راه شیری - میکروکوازار SS ۴۳۳ (میکروکوازار: سیستم‌های دوتایی متشکل از یک ستاره غول پیکر و یک سیاهچاله) وجود دارد.
نکته جالب این است که SS ۴۳۳ اولین شیء از این نوع بود که در اواسط دهه ۱۹۷۰ کشف و معلوم شد که سیاهچاله مواد ستاره را با چنان سرعتی جذب می‌کند که مقداری از آن در اطراف پخش می‌شود و باد‌های قوی برای آن ایجاد می‌کند.
اخترفیزیکدانان روسی تصور می‌کنند که این باد‌ها در همه جهات برابر نیستند و سحابی دقیقا به همین دلیل شکل گرفته است.
آن ها می‌گویند: چگالی بروز انرژی جنبشی در مدل باد جدید در جهت عمود بر صفحه دیسک بر افزایش بیشتر است و در جهات دیگر تقریباً یکسان است. این موضوع شکل سحابی را توضیح می‌دهد؛ در جهت‌هایی که انرژی باد وجود دارد و بالاتر باشد، سحابی شکل کشیده تری دارد. به گفته آن ها، این الگو می‌تواند علاوه بر ظاهر تقریباً شبیه گاو دریایی سحابی، ساختار‌های مرموز موجود در داخل آن را نیز توضیح دهد.
منبع: تاس