توکل آبشناس بیان کرد: با توجه به ظرفیت بالای تولید و برداشت گشنیز در این شهرستان، در حال پیگیری برای ثبت ملی و جهانی این محصول هستیم تا در نظام میراث کشاورزی جهان (جیاس) به ثبت برسد.
وی با بیان اینکه گشنیز نهاوند نیز همانند انگور ملایر و گردوی تویسرکان باید دارای نظام تولید مخصوص خود باشد، ادامه داد: در گام نخست به دنبال برگزاری همایش علمی گشنیز هستیم و اواخر مهر یا اوایل آبان این همایش برگزار خواهد شد.
وی با اشاره به اینکه پس از ثبت ملی، الزامات ثبت جهانی گشنیز نیز باید با همکاری و همفکری مجموعه این شهرستان مهیا شود تا بتوانیم نهاوند را صاحب عنوان جهانی در میراث کشاورزی جهان کنیم، یادآور شد: برای گشنیز نهاوند تمامی ابزار‌های لازم را داریم و گام نخست باید با همکاری میراث فرهنگی و ادارات دیگر برای ثبت این محصول تلاش کنیم.
آبشناس با اشاره به اینکه نهاوند درصد بسیار بالایی از تولید گشنیز استان همدان را به خود اختصاص داده است، بیان کرد: بیش از۵۰۰۰ هکتار از اراضی کشاورزی این شهرستان زیرکشت گشنیز است.
وی با بیان اینکه گشنیز در دو فصل بهار و پاییز کشت و در مرداد برداشت می‌شود، یادآور شد: از هر هکتار سطح زیرکشت، بین دو تا ۲.۵ تُن گشنیز برداشت می‌شود.
وی با تأکید براینکه گشنیز بیشتر مصرف داخلی دارد و در حال حاضر ۹۵ درصد تولید گشنیز استان همدان و ۴۰ درصد تولید گشنیز کشور به شهرستان نهاوند اختصاص دارد، افزود: علاوه بر نیاز کشور، گشنیز نهاوند به کشور‌هایی همچون پاکستان و هندوستان نیز صادر می‌شود و در حوزه صادرات سهم این محصول بسیار کم است.
آبشناس تأکید کرد: در زمینه صنایع تبدیلی گشنیز به عنوان یکی از تولیدات مهم نهاوند، با توجه به فعالیت واحد‌های بوجاری، فرآوری و تهیه روغن و اسانس گشنیز، مشکل خاصی در این زمینه نداریم و زنجیره آن کامل است.
رئیس جهاد کشاورزی نهاوند با اشاره به تنوع محصولات این شهرستان به خصوص گیاهان دارویی، ادامه داد: گشنیز یکی از محصولات کم‌آب‌بر و کم‌هزینه و به‌صورت کشت بهاره و پاییزه است و در بهار با آب باران سیراب می‌شود و تمامی مراحل کشت این محصول به صورت مکانیزه انجام می‌گیرد.
وی گفت: امسال حدود ۳۰۰ هکتار از مزارع شهرستان نهاوند به کشت گیاهان دارویی دیم و آبی اختصاص یافت که از این میزان، ۲۴۰ هکتار به گیاهان دارویی دیم و ۵۰ هکتار به گیاهان دارویی آبی اختصاص دارد.