سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان مطرح شد؛

دهه شصت اوج رونق سینمای کودک بود

نویسنده و کارگردان سینما گفت: فیلم‌هایی که برای کودکان ساخته می‌شود مخاطبان بسیاری دارد و دهه شصت اوج رونق سینمای کودک بود.

امروزه تولید فیلم‌های سینمایی و سریال‌های کودک و نوجوان روند کندی دارد. اگر نگاهی به سایت سمفا و گیشه سینما بیندازید مشاهده می‌کنید که در شش ماه گذشته تنها سه فیلم کودک و نوجوان روی پرده سینماها رفته است. این درحالی است که کودکان و نوجوانان در تعطیلات تابستانه خود نیازمند تماشای آثار کودک و نوجوان هستند تا بیشتر با سینما و دنیای فیلم آشنا شوند؛ اما نبود یا کمبود آثار سینمایی و سریال کودک و نوجوان آزار دهده است و فرزندان این مرز و بوم مجبور به تماشای آثار بزرگسال خواهند بود.

سوال اینجاست وقتی کودکان و نوجوانان فیلم مناسب سن خود را در دسترس ندارند چه می‌کنند؟ آخرین دهه که رونق سینمای کودک و نوجوان را مشاهده کردیم و این سینما درخشید در کدام دهه بود؟ آیا باید تولیدات کودک و نوجوان را جدا کرد یا خیر؟  در ادامه این مطلب با محمد عاشوری نسب نویسنده و کارگردان سینما به گفت‌وگو پرداختیم و وضعیت سینمای کودک از زبان این سینماگر بیان شد.

محمد عاشوری نسب نویسنده و کارگردان سینما و فعال فرهنگی بیان کرد:  ساخت فیلم مناسب برای کودکان و نوجوانان یکی از  محورهای مهم در بحث کودک و نوجوان است که نیاز ملی است و کمتر به آن پرداخته می‌شود. متاسفانه چند سالی است که فیلم کودک به کم و کاستی‌هایی برخورد کرده است که امیدواریم رفع شود.

وی ادامه داد: معتقدم دهه شصت اوج رونق سینمای کودک بود و فیلم‌های درخشانی ساخته شد‌؛ اما اکنون سال‌ها است که فیلم کودک خیلی خوب از نظر کیفی خیلی کم تولید می‌شود و از نظر کمی فکر نمی‌کنم در سال ۱۰ فیلم کودک تولید شود و تنها تولید ۳ الی ۴ فیلم کودک را داریم؛ درحالی که بر اساس جامعه آماری ما بیش از ۲۰ میلیون کودک داریم.

وی افزود: حتی در اپلیکیشن‌ها و پلتفرم‌های پرمخاطب شاهد تولید آثار کودک نیستیم و همچنان کارتون باب اسفنجی هنوز هم محبوب است. این نشان می‌دهد فیلم کودک مخاطب دارد؛ اما با این وجود چنین امری نمی‌دانم چرا حتی پلتفرم‌ها هم توجه جدی به حوزه کودک ندارند.

او ادامه داد: مسئله بعدی این است که ما یا یک فیلم را خیلی خردسال در نظر می‌گیریم یا خیلی بزرگسال‌. شاید بحث نوجوان‌ها نگاه ویژه‌تری را می‌طلبد که نه نگاه خردسالانه دارد و نه گناه بزرگسال. لذا فیلم نوجوان بسیار کم تولید می‌شود. مورد بعدی این است که قطعا اگر کودک و نوجوان از یکدیگر جدا شوند خیلی بهتر است؛ زیرا این دو نگاه مجزا و ویژ‌های دارند.

خبرنگار: زهرا بالاور

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
ناشناس
۰۹:۱۸ ۰۷ مهر ۱۴۰۳
5 دقیقه کارتون پلنگ صورتی به کل فیلمهای مزخرف ایرانی می ارزه