المپیک ۲۰۲۴ پاریس به پایان رسید و ورزشکاران کشورمان در رشته‌های کشتی آزاد و فرنگی و تکواندو موفق شدند ۱۲ مدال متشکل از ۳ طلا، ۶ نقره و ۳ برنز کسب کنند که پس از المپیک ۲۰۱۲ لندن برای دومین بار تعداد مدال‌های کشورمان در المپیک ۲ رقمی شد که اتفاقی مثبت تلقی می‌شود.
رضا علیپور سنگنورد کشورمان نیز با وجود داشتن شانس مدال در فینال در جایگاه چهارم ایستاد تا دستش از کسب مدال بازماند، اما عملکرد او باعث تحسین کارشناسان و مردم شد.
در رشته‌های تیراندازی با تفنگ و تیراندازی با کمان نیز هانیه رستمیان و مبینا فلاح عملکردی خوبی از خودشان به نمایش گذاشتند و علی رغم عدم کسب مدال در این ۲ رشته نشانه‌های از پیشرفت ورزشکاران این رشته‌ها احساس شد.
در المپیک ۱۹۴۸ لندن که کشورمان برای نخستین بار شرکت کرده بود جعفر سلماسی در دسته ۶۰ کیلوگرم وزنه برداری موفق شده بود مدال برنز را کسب کند تا نخستین مدال ایران در المپیک را یک وزنه بردار کسب کند و روند مدال آوری وزنه برداران در ادوار المپیک تکرار شد و در مجموع وزنه برداران کشورمان ۲۰ مدال متشکل از ۹ طلا، ۶ نقره و ۵ برنز کسب کرده اند تا پس از کشتی پرافتخار‌ترین ورزش ایران در المپیک محسوب شوند.
در المپیک ۲۰۲۴ پاریس علی داوودی وزنه بردار دسته ۱۰۲+ که در المپیک ۲۰۲۰ توکیو موفق شده بود مدال نقره را کسب کند روی تخته رفت و بسیاری معتقد بودند او می‌تواند با کنار زدن لاشا تالاخادزه مدال طلا را کسب کند. او در حرکت یک ضرب وزنه ۲۰۵ کیلوگرمی را ثبت کرد، اما در حرکت دوضرب ابتدا وزنه ۲۴۲ کیلوگرم را بالای سر برد و در ادامه برای حرکت دوم وزنه ۲۵۷ کیلوگرم را انتخاب کرد که در مهار این وزنه ناموفق بود. داوودی برای کسب نشان برنز نیاز به بلند کردن وزنه ۲۵۷ کیلوگرم داشت و در حرکت سوم نیز در مهار این وزنه ناموفق بود تا در مجموع در جایگاه چهارم قرار گیرد.
میر مصطفی جوادی نماینده کشورمان در دسته ۸۹ کیلوگرم نیز با ثبت رکورد مجموع ۳۷۲کیلوگرم به رتبه پنجم بسنده کرد تا وزنه برداری ایران پس از ۱۶ سال نتواند در المپیک مدالی را کسب کند.
پس از این ناکامی سجاد انوشیروانی رئیس فدراسیون وزنه برداری گفته بود در حال تغییر نسل هستیم و از روز نخست حضورمان در فدراسیون اعلام کردیم برنامه ما برای المپیک ۲۰۲۸ است و قطعا روز‌های خوب وزنه برداری از سال آینده با نسل جدید آغاز خواهد شد. وزنه برداری ایران در شرایط خوبی نبود، اما تغییر نسل در راه هست.
نواب نصیرشلال سرمربی تیم ملی وزنه برداری نیز پس از ناکامی در المپیک گفت: متاسفانه خیلی با وزنه‌برداری دنیا فاصله داریم. سال‌ها در ایران کار نشده است و فکر می‌کنم حالا حالا‌ها کار داریم. کار ما مشخص است از روزی که تحویل گرفتیم با چه کیلو‌هایی بوده است و با چه کیلو‌هایی تحویل خواهیم داد. وزنه‌برداری ایران نیاز به بیشتر دیده شدن و بیشتر حمایت شدن دارد تا عقب ماندگی سال‌های زیاد را جبران کند.
توجیهات سجاد انوشیروانی برای این ناکامی وزنه برداری در حالی است که او در ۳۱ خردادماه ۱۴۰۱ به عنوان سرپرست فدراسیون وزنه برداری انتخاب شد و در ۱۵ اسفند ۱۴۰۱ به عنوان رئیس فدراسیون انتخاب شد و مسلما او در کوتاه مدت زمان کافی برای آماده سازی مناسب وزنه برداران برای حضور در المپیک را داشته است، اما او وعده می‌دهد که در المپیک ۲۰۲۸ لس آنجلس وزنه برداران کشورمان حضوری درخشان خواهند داشت و این در حالی است که فدراسیونی که نمی‌تواند دارنده مدال نقره المپیک پیشین را با وجود سن و سال مناسب آماده حضور در المپیک کند چگونه می‌خواهد نسلی جدید را پرورش دهد.
محمدرضا براری ملی پوش وزنه‌برداری ایران در بازی‌های المپیک ۲۰۱۶ ریو و دارنده نشان برنز جهان در رقابت‌های جهانی ۲۰۱۳ لهستان در خصوص وزنه برداران در المپیک پاریس گفت: خیلی برایم جالب است، نصیرشلال و تیم مدیریتی وزنه‌برداری به جای اینکه بعد از ناکامی در بازی‌های المپیک پاریس از خانواده وزنه‌برداری و جامعه ورزش کشور بابت نتیجه ضعیف عذرخواهی کنند، خیلی تاکید دارند که به افکار عمومی این را تزریق کنند که او و رفقایش در فدراسیون وزنه‌برداری «ویرانه» تحویل گرفتند و دستشان خالی بوده است. به همین دلیل نتوانستند در المپیک پاریس نتیجه کسب کنند! درصورتی که من کاملاً با این نظر او (نصیرشلال) مخالفم.
او ادامه داد: برای ادعایی که کردم هم دلیل دارم، زیرا من قبل از نصیرشلال همراه با سعید علی حسینی هدایت تیم ملی وزنه‌برداری را در دست داشتیم.