این پل بر بقایای پلی کهن‌تر منسوب به دوره سلجوقی ایجاد شده است و بازسازی آن در دوره صفوی به این سازه نمای پلهای دوره صفوی را داده است. این اثر که با نام پل دختر کرج با شماره ۳۵۰۱ در تاریخ ۱۳۷۹/۱۲/۲۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده، در سالیان گذشته بازسازی و مرمت شده است به گونه‌ای که شکل نخستین آن تا اندازه‌ای دگرگون شده است.
پل تاریخی کرج که در بخش خاوری شهر کرج و در کنار ساختمان تاریخی صمصام منسوب به دوره سلجوقی قرار گرفته‌است، به دلیل چشم‌انداز شهری آن توانایی تبدیل به منطقه گردشگری را داراست. پل دختر در ابتدای ورودی جاده چالوس واقع شده است.
درازای پل نزدیک به ۶۱ متر و پهنای آن بیش از ۷ متر است. پایه میانی پل، جرز قطوری است که دهانه‌هایی در درون آن و در دو طبقه (روی هم رفته چهار دهانه) جایگزین شده تا گذشته از آزاد کردن پل از بار افزون، بخشی از جریان رود در هنگام طغیان را از خود رها کند و از فشار آب بر سطح پایه جلوگیری شود.
راه دسترسی به دهانه‌های طبقه دوم، از طریق راه پلهای است که در دهانه کوچک جای گذاری شده‌است. این دهانه‌ها همچنین محلی برای استراحت و اتراق به‌شمار می‌رفته است.
ستون‌های کناری پل، به جای استوار شدن بر بستر رودخانه بر صخره‌ها و شیب دو سوی رودخانه قرار گرفته‌است و بیشتر از قلوه سنگ و ملات ساروج ساخته شده‌است، اما بدنه اصلی پل با آجر بنا شده‌است. به ویژه طاق دهانه بزرگتر با دو لایه آجر ساخته شده‌است.
سازه اصلی و باربر که به صورت پلهای از پایه تا تاج طاق ادامه دارد، با سه پله به نقطه بالایی پل می‌رسد و برای پر کردن سطح پلهای و ناصاف آن طاق دومی ساخته شده‌است. روی هم رفته، نمای پل به سبب کمان بزرگ آن، دارای شکوه چشمگیری است و چشم‌انداز زیبایی را بر روی رودخانه کرج پدیدمی‌آورد.