این پل در دوران سلطنت ناصر الدین شاه قاجار توسط آصف الدوله بر روی رودخانه شور احداث شده و در زمان آبادانی دارای چهار دهانه بوده است دو دهانه میانی این پل با عرض بیشتر و دو دهانه جانبی دارای عرض کمتری است و در حال حاضر نیمی از پل یعنی یک دهانه بزرگ و یک دهانه کوچک باقی مانده است.
شیب قوس دهانه بزرگتر خیلی بیشتر از قوس دهانه کوچکتر است و در زمان آبادانی از وسط به دو طرف دارای شیب نسبتا تندی بوده است؛ این پل یکی از بنا‌های تاریخی مهم جنوب شهر کرج محسوب می‌شود.
پایه‌های پل با آجر، مقداری سنگ و ملات ساروج ساخته شده است و در جهت مخالف و موافق جریان رودخانه، برای شکستن فشار آب، اندکی برجسته شده است.
ضخامت طاق‌های زده شده بر پایه‌ها، به شیوه دوره صفوی، از پایین به بالا کاسته شده است؛ به طوریکه ضخامت طاق کوچک از ۶۰/۱ متر در پایین به ۱/۱ متر در بالا و نیز ضخامت طاق بزرگ از ۸۰/۱ متر به ۳۰/۱ متر کاهش می‌یابد.