نشست «تاب‌آوری غزه؛ الگوی مقاومت فرهنگی» با حضور حسن رحیم‌پور ازغدی عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، منیر شفیق نویسنده و اندیشمند فلسطینی و جبار شجاعی عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق (ع) در سالن جلسات پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد.
رحیم‌پور ازغدی در ابتدا ضمن اشاره به شخصیت منیر شفیق گفت: آقای شفیق یک عرب مسیحی و مبارز است، که در طول زندگی خود با ایدئولوژی مارکسیستی و چپ، ایدئولوژی قومیت عرب و ناسیونالیسم می‌جنگد. او با علت شکست و پیروزی‌های این ایدئولوژی‌ها زندگی کرده است. در حالی که ما تاریخ را فقط خوانده‌ایم. اینکه آقای شفیق در طول مبارزات خود به اسلام امام ارجاع می‌دهد، اهمیتش بیشتر از صحبت‌های بنده است، که بر اساس مطالعات تاریخی صحبت می‌کنم.
این عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه هر ایدئولوژی قدرت و پیروزی نمی‌آورد، توضیح داد: هر ایدئولوژی نمی‌تواند انقلاب کند. ایدئولوژی نمی‌تواند روشنفکران، علمای دین، نخبگان و مردم را پای صحنه بیاورد. در پاسخ به این سوال که آیا ایدئولوژی قدرت می‌آورد و تاریخ را می‌سازد، یا قدرت ایدئولوژی را بالا و پایین می‌کند، باید گفت که قدرت در افول یا اقبال به یک مکتب تاثیرگذار است. در زمانه‌ای که همه ادای چه‌گوارا در می‌آوردند، بیشتر مارکسیست‌های دنیا بیشتر مارکسیست سیاسی بودند، نه مارکسیست فلسفی.
به گفته وی، ایدئولوژی‌ها بسته به پیام و کارکردشان، ماهیت‌شان تغییر می‌کند. شعار‌های انقلاب فرانسه در دوره‌ای برای جامعه آزادی‌بخش بود، ولی همان شعار‌ها به ابزار امپریالیسم و ناپلئون تبدیل می‌شود و اروپا، افریقا و آسیا را به خاک و خون می‌کشاند. انقلاب کمونیستی در ابتدا علیه سلطنت تزاری نجات‌بخش بود، ولی همان ایدئولوژی به قاتل ده‌ها انسان تبدیل شد؛ بنابراین ایدئولوژی‌ها علاوه‌بر کارکرد نظری بستگی دارند که چقدر کارآمد هستند. اگرچه دوره‌ای فاشیست، مارکسیست، سوسیالیست و لیبرالیست پذیرفته شده بود، ولی الان لیبرالیست به هسته اصلی ایدئولوژی سرمایه‌داری تبدیل شده است.
رحیم‌پور ازغدی در پاسخ به این سوال که چطور امام خمینی (ره) از میان آن همه جنبش‌های شرقی، ملی‌گرا و مذهبی پیروز شد و آن جنبش‌ها نتوانست براندازی و نظام‌سازی کند، گفت: معلوم است مکتب امام خمینی (ره) با ایدئولوژی جنبش‌های قبلی در ایران علیه رژیم شاهنشاهی تفاوت دارد. صحنه‌هایی که شما در دانشگاه‌های اروپا و آمریکا می‌بینید، تبدیل به مد و بازی شده است.
این عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی اسرائیل را یک کشور ندانست و تصریح کرد: عمرِ بعضی از اسرائیلی‌ها از خودِ اسرائیل بیشتر است. اصلاً اسرائیل یک کشور نیست! چرا قدس و غزه جهان را به دو قسمت تبدیل کرد؟ موضوع فلسطین که موضوع تازه‌ای نیست! جنایت‌های مرتکب شده تازگی ندارد، ولی چه شده که کل جهان دو قطبی شد؟ دنیا ۷۰ سال زیر بمباران هالیوودی و رسانه‌ای بود. اما الان چه شد که بیش از ۴۰۰۰ استاد و دانشجو بخاطر حمایت از فلسطین بازداشت شدند؟ انگار گوش‌ها برای شنیدن سخن تازه باز شده است. از بعدِ انقلاب اسلامی جنگ جهانی سوم شروع شده است.