دکتر حسین مطیع عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان در یادداشتی نوشت: جوان آرزمندی را در نظر بگیرید که دو علاقه مهم دارد؛ اول علاقه به ورزشکار شدن و دوم علاقه به آهنگساز و نوازنده شدن، او در هر دو رشته تلاش فراوان می‌کند و هزینه‌های زیادی می‌دهد، اما بعد از چند سال در رشته اول یعنی ورزش موفق شده و حتی به رده‌های ملی صعود می‌کند، اما در زمینه موسیقی ناکام مانده و علیرغم صرف وقت و هزینه فراوان موفقیت چشمگیری حاصل نمی‌کند، این جوان متوجه می‌شودکه یک نقطه قوت دارد: ورزش و یک نقطه ضعف: موسیقی. حال آیا شایسته است که به علت ناراحتی در شکست در زمینه موسیقی، ورزش را هم رها کند؟! و خود را از نعمات قهرمان ورزش شدن محروم سازد؟! اگر چنین اشتباهی را انجام دهد حکیمان به او خواهند گفت: انتقام نقطه ضعف خود را از نقطه قوت خود مگیر!
دقیقاً چنین فرایندی برای یک ملت نیز ممکن است رخ دهد، جامعه ما الان دچار یک نقطه ضعف بزرگ است و آن مشکلات اقتصادی، افزایش تورم و کاهش عدالت اقتصادی است. از آن سوء نقاط قوت بسیاری هم دارد که یکی از آن‌ها مشارکت، مردم سالاری و حضور مردمی در صحنه‌های سیاسی است. همه مردم از وضع اقتصادی گله دارند و آن را نقطه ضعف کشور می‌دانند (که ان شاءالله به لطف خدا و تغییر ریل اقتصادی مجلس و فاصله گرفتن از برنامه‌های لیبرال-تکنوکراسی و تلاش مجاهدانه در راستای اقتصاد مقاومتی حل خواهد شد.).
اما آیا شایسته است که با صندوق رأی قهر کنیم، تا انتقام ضعف اقتصادی را از قوت مشارکت بگیریم؟! و آن را نیز تضعیف کنیم؟! اگر چنین کاری کردیم نه تنها نقطه ضعیف ما اصلاح نمی‌شود، بلکه نقطه قوت خود را نیز به نقطه ضعف تبدیل خواهیم کرد و تبعات گریزناپذیری مثل کاهش امنیت، افزایش تورم، کاهش ارزش پول ملی، بی اعتباری گذرنامه، افزایش مهاجرت نخبگان، افزایش تحریم‌ها و تحرکات تروریست‌ها و تجزیه طلبان و ... را بیشتر و تلخ تر، تجربه خواهیم کرد.
انتخابات پرشور یک سرمایه ملی و باعث تقویت آبرو و اعتبار بین المللی و منطقه‌ای و نقطه قوت کم نظیر نظام ماست، انتقام نقطه ضعف میهن خودرا از نقطه قوت آن نگیریم!