امیدها برای یافتن حیات در خارج از کهکشان راه شیری زمانی زنده شد که اخترشناسان در ۲۲ فوریه ۲۰۱۷ اعلام کردند که ستاره "TRAPPIST-۱" هفت سیاره زمین مانند دارد که به دور آن میچرخند.
این دانشمندان در یک کنفرانس مطبوعاتی ویژه که در مقر ناسا برگزار شد، برای اولین بار از کشف "منظومه شمسی" متشکل از هفت سیاره به اندازه زمین که به دور یک ستاره میچرخند، خبر دادند. سه تا از سیارات این منظومه قطعاً در منطقهای مناسب برای پیدایش اشکال حیات قرار دارند، یعنی ستاره شرایط مناسبی را برای این سیارات فراهم میکند.
این سیارات نه خیلی گرم و نه خیلی سرد توصیف میشوند و دمای سطح آنها به گونهای است که آب در صورت وجود به شکل مایع است. جالب اینجاست که ستاره شناسان امکان یافتن آب مایع را در هر هفت سیاره رد نمیکنند.
متخصصان حوزه نجوم در این زمینه تأکید میکنند که چنین اکتشافاتی بشریت را به پاسخ به این سؤال مبرم که از زمانهای بسیار قدیم در انتظار بوده است نزدیک میکند: "آیا ما در این جهان تنها هستیم؟ "
منظومه هفت سیاره در صورت فلکی دلو در فاصله ۳۹ سال نوری از زمین و در فاصله بیش از ۳۰۰ تریلیون کیلومتر قرار دارد. این هفت سیاره به دور کوتوله سرخ میچرخند که به نام تلسکوپ TRAPPIST-۱ در شیلی که جدیدترین رصدخانه جنوبی اروپا است و سیارات برای اولین بار در دسامبر ۲۰۱۵ توسط آن دیده شدند، میچرخند و در آن زمان اعتقاد بر این بود که تعداد آنها فقط سه مورد است که بعداً به عدد "جادویی" هفت افزایش یافت.
دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که سیارات کشف شده در TRAPPIST-۱ از نظر اندازه مشابه زمین یا زهره هستند و هر هفت سیاره ممکن است در منطقه قابل سکونت باشند، اما این موضوع به طور قطعی ثابت نشده است.
در مقایسه با زمین، اقیانوسهای مایع شرط اصلی پیدایش و توسعه حیات هستند و دانشمندان بر این باورند که سامانه «TRAPPIST-۱» در درجه اول به عنوان یک نقطه مرجع برای جستجوی سیارات فرازمینی مناسب برای زندگی انسان و شاید برای وجود اشکال حیات در فضا هستند.
اهمیت TRAPPIST-۱ در این واقعیت نهفته است که این اولین منظومه سیارهای است که برای بشر شناخته شده است که شامل هفت سیاره سنگی به طور همزمان است. شکل گیری TRAPPIST-۱ با یک ستاره کوتوله قرمز و هفت سیاره که به دور آن میچرخند، ممکن است لزوم جستجوی سیارات مشابه زمین و همچنین بیگانگان را دقیقاً در چنین ستارههایی نشان دهد.
ستاره کوتوله سرخ TRAPPIST-۱:
این ستاره شباهتی به خورشید ندارد، این یک کوتوله قرمز است که تنها ۸ درصد جرم خورشید را شامل میشود و اندازه آن کمی بزرگتر از مشتری است. هر هفت سیاره در منظومه در نزدیکی "TRAPPIST-۱" در مداری نزدیکتر از آن به عطارد نسبت به خورشید میچرخند که به دلیل درخشندگی نسبتا ضعیف ستاره مادر، که ۲۰۰۰ برابر تیرهتر از خورشید ما توصیف میشود، شرایط مطلوبی را برای زندگی فراهم میکند.
ستاره شناس بلژیکی، مایکل گیون، نسبت به کسب اطلاعات بیشتر در مورد این گروه سیاره ای، که بسیار شگفت انگیز توصیف میشود، خوش بین است و در این زمینه تأکید میکند که آنچه کشف شده است تازه شروع است.
منبع: RT
متاسفانه موجودات فضایی وجود دارند و …
خب اگه این فاصله ها مثلا هزاران سال نوری و …
دست نیافتنی بود خداوند چرا خلقشون کرده
حتما راهی هست که این فاصله حتی در چن ثانیه طی بشه
نظریاتش موجوده و شدنی …
ولی بخاطر فاصله فوق زیاد برای ما نیستی و عدم بحساب میان چون بهیچ عنوان با واقعیات موجود نمیشه به محل زندگی آنها دسترسی پیدا کرد
حتی عمر منظومه شمسی ما هم کفاف دسترسی نده
مجموع 100 سیاره و قمر همین منظومه شمسی خودمان غیرقابل سکونت هستش و فقط حیات در زمین جریان دارد
شاید هم خیلی موذی تر و شیطان تر و خطرناکتر از بشر باشن که توانائی رسیدن به زمین را پیدا کنند
به هر حال حیات اونم با ماهیت حیوانات و انسانها یه جنگ مداوم و اجتناب ناپذیره کم و زیاد داره اما سوخت و سوز نداره
مثل کره ماه اول قدم بگذارین بعد بیایین مطلب بذارین ،
بالفرض هم که باشه هردفعه باید آدم فضایی ها تو جنگ باشیم، هم بازمینی ها جنگ هم داریم هم با فضایی ها!!!
ترجمه شبیه به این: موجودات گوناگون را در جاهای مختلف جهان خلق کرده ایم. ( دابه= موجودات زنده )
شیاطین واجنه هم درکنارماهستند
خخخخخخخخخخخخخخ
لااقل اینجوری میگیم بقیه دنیا پاک و معصوم و بدور از ظلم و جور و زور و جنگ و جنایت و آلودگی است