اکنون یک مطالعه جدید توضیح جدیدی را برای این که چرا بیگانگان هنوز از سیاره ما بازدید نکرده‌اند، ارائه کرده است و می‌گوید این به این دلیل است که هنوز هیچ نشانه قابل اعتنایی از هوش روی زمین وجود ندارد.

در اصل، منظور این گروه پژوهشی این است که ما تازه از دهه ۱۹۳۰ شروع به ارسال سیگنال‌های قابل شناسایی به فضا کرده‌ایم؛ بنابراین فرازمینی‌ها زمان چندانی برای دریافت پیام ما یا پاسخ به آن نداشته‌اند.

از زمانی که زمین شروع به پخش سیگنال در اعماق فضا کرده است، تاکنون فقط ستارگانی که در فاصله ۵۰ سال نوری از ما قرارد دارند، فرصت دریافت آن و پاسخگویی داشته‌اند. نه تنها این، بلکه اولین سیگنال‌های رادیویی زمین به صورت عمدی و مشخص به کیهان فرستاده نشدند. به این معنی که تشخیص آن‌ها برای بیگانگان دشوار خواهد بود؛ زیرا پس از طی مسافت یک سال نوری در فضا، درهم و برهم می‌شوند.

در سال ۱۹۷۴ بود که بشر اولین ارسال سیگنال پرقدرت مشخص و عمدی را تحت عنوان "پیام آرسیبو" برای بیگانگان ارسال کرد.

پیام آرسیبو پیامی بود که در تاریخ ۱۶ نوامبر ۱۹۷۴ در شهر پورتوریکو در مراسمی به مناسبت بازسازی مجدد تلسکوپ آرسیبو از طریق امواج رادیویی فرکانس ماژوله‌شده به فضا مخابره شد. این پیام، خوشه ستاره مسیه ۱۳ را نشانه گرفته بود که حدود ۲۵ هزار سال نوری دورتر بود.

این پیام از ۱۶۷۹ رقم دودویی تشکیل شده بود که حجم تقریبی آن ۲۱۰ بایت بود. این پیام در فرکانس ۲۳۸۰ مگاهرتز با شیفت ۱۰ هرتزی فرکانس و با توان ۱۰۰۰ کیلووات به فضا ارسال شد. یک‌ها و صفر‌های پیام با فرکانسی با شیفتی با نرخ ۱۰ بیت بر ثانیه ارسال شدند. کل زمان مخابره حدود ۳ دقیقه طول کشید.

گفتنی است که پس از رمزگشایی این پیام و تبدیل کردن کاراکتر‌ها و فضا‌های خالی آن به حالت گرافیکی، یک تصویر با شکلک آدمک و برخی علائم و نشانه‌های دیگر پدید خواهد آمد.

از آن زمان تاکنون برنامه‌هایی برای ارسال پیام دیگری در قالب Beacon in the Galaxy BITG وجود دارد که شامل ترسیمی از دی‌ان‌ای، منظومه شمسی و نموداری از فرم نر و ماده است، اما همچنین نسبت به پیام آرسیبو حاوی اطلاعات بسیار بیشتری در مورد ریاضیات و علوم پایه است.

پژوهشگران می‌گویند، همه این‌ها شواهدی هستند که نشان می‌دهند حیات فرازمینی تاکنون زمان کافی برای پاسخ به ما را نداشته است.

وندل گفت: احتمال تماس با بیگانگان به عنوان فرصتی برای یافتن یک تمدن نزدیک که به اندازه کافی نزدیک است. به طوری که بتواند اولین انتشارات رادیویی (رادیوسفر-radiosphere) را شناسایی کند و کاوشگری را بفرستد که می‌تواند به منظومه شمسی برسد، تعریف می‌شود و اکنون مشخص است که احتمال تماس فعلی برای زمین بسیار کم است، مگر این که تمدن‌های بیگانه بسیار فراوان باشند. از آن جایی که رادیوسفر با گذشت زمان منبسط می‌شود، احتمال تماس نیز افزایش می‌یابد.

وی ادامه داد: "عصر تماس" به عنوان زمانی تعریف می‌شود (از زمان شروع ارسال‌های رادیویی) که در آن احتمال تماس به واقعیت تبدیل می‌شود. در آن زمان کاوشگر‌های بیگانه یا پیام‌ها محتمل‌تر می‌شوند. مگر این که تمدن‌ها بسیار فراوان باشند و عصر تماس حدود چند صد تا چند هزار سال شود. در نتیجه، بعید است که تمدن‌ها بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، مگر این که عمر ارتباطی آن‌ها حداقل چند هزار سال باشد.

محققان می‌گویند زمین باید همین حالا قبل از این که خیلی دیر شود، برای رویارویی با بیگانگان آماده شود؛ چرا که سرانجام زمانی که تلسکوپ‌هایی قدرتمندتر از جیمز وب برای دیدن منظومه‌های خورشیدی دوردست ساخته شوند، می‌توان بیگانگان را ظرف ۲۵ سال کشف کرد.