جمعی از چهره‌های سیاسی و مقام‌های حکومت پیشین افغانستان، تحت عنوان «مجمع فدرال‌خواهان» اعلام موجودیت کردند.
این مجمع که روز شنبه 14 دلو، اعلام موجودیت کرد، تنها راه حل مشکلات افغانستان را تشکیل نظامی سیاسی فدرالی عنوان کرده است.
سرور دانش معاون ریاست جمهوری پیشین افغانستان و از بنیانگذاران این مجمع گفت که ایجاد این مجمع تلاشی در راستای انسجام تمام فدرالیست‌خواهان افغانستان است و این مجمع خواهان تغییر بنیادی توزیع قدرت در کشور می‌باشد.
دانش گفت: "فدرالیزم در افغانستان به ضرر هیچ قوم و منطقه ای نیست و به نفع همگی و برای تأمین عدالت است."
عبداللطیف پدرام، رهبر حزب کنگره ملی افغانستان و از اعضای رهبری این مجمع گفت که نظام فدرالی بهترین نظام برای افغانستان است؛ زیرا فرایند تلاش برای ایجاد دولت-ملت در افغانستان شکست خورده و نظامی فدرالی علاوه بر حل منازعه سیاسی، به هژمونی قومی در افغانستان نیز پایان می‌دهد.
مجمع فدرال‌خواهان افغانستان، تطبیق عدالت و توزیع عادلانه‌ی قدرت را اولین هدف خود تعریف کرده است.
در منشور این مجمع آمده است که در سطح افقی، قدرت سیاسی باید بر مبنای "حاکمیت قانون و اصل تفکیک قوا بر محور قانون و داشتن قوه قضاییه کاملا مستقل اداره شود و قوای مختلف دولتی بر همدیگر کنترل و نظارت داشته باشند تا از استبداد و انحصار قدرت در شخص یا نهاد خاص جلوگیری شود."
این مجمع، دولت مورد نظر خود را متشکل از یازده واحد ایالتی عضو فدرال با مرکزیت‌های کابل به‌عنوان پایتخت دولت فدرال افغانستان، ننگرهار، هرات، بلخ، بامیان، قندوز، پکتیا، پروان، قندهار، نیمروز و نورستان به‌عنوان مراکز حکومت‌های ایالتی تعریف کرده است.
تأمین عدالت اجتماعی، انکشاف متوازن و ایجاد فرصت‌های برابر برای همه واحدهای عضو فدرال، یکی از اهداف اصلی نظام فدرال است.
این مجمع گفته است نظام فدرال به معنای تجزیه‌ی افغانستان نیست، بلکه یک افغانستان واحد را می‌خواهد اما فلسفه فدرالیسم در بنیاد خود، در تضاد با اندیشه شوونیستی و انحصارطلبی سیاسی، قومی و زبانی قرار دارد.
این مجمع می‌گوید که برای تحقق داعیه‌ی خود، مبارزه سیاسی، فکری، فرهنگی و مدنی را ترجیح می‌دهد و بر گفت وگو و راه‌حل سیاسی برای عبور از بحران تأکید می‌کند.