استعفای شش عضو دیگر حزب اپوزیسیون (کارگر) انگلیس سبب شد تا حزب کارگر اکثریت کرسی‌ها در شورای شهر نورویچ را از دست بدهد و موقعیت آن در ماه‌های باقی‌مانده به برگزاری انتخابات سراسری تضعیف شود. پنج نفر از معترضان روز سه‌شنبه استعفا کردند و دیشب هم ششمین نفر به جمع مخالفان آقای کی‌یر استارمر رهبر حزب کارگر اضافه شد تا از طریق فشار‌های سیاسی موضع وی را در قبال تحولات فلسطین تغییر دهند.
از آغاز جنگ علیه غزه تاکنون ده‌ها تن از اعضای حزب کارگر انگلیس در اعتراض به موضع نامبرده از مقام خود کناره‌گیری کرده‌اند. آخرین دور اعتراضات که در رسانه‌ها بسیار خبر ساز شد، دو هفته پیش رخ داد؛ هنگامی که افزون بر ۸ تن از اعضای دولت سایه، در اقدامی شجاعانه از دستور آقای استارمر سرپیچی کرده و به طرح یکی از احزاب سیاسی این کشور برای حمایت از آتش‌بس دائمی در غزه، رای موافق دادند. این افراد در آستانه رای‌گیری پارلمان با صدور بیانیه‌هایی از کابینه سایه استعفا و مخالفت خود را با دستورات استارمر اعلام کردند.
فشار‌ها روی آقای استارمر برای حمایت از آتش‌بس فوری در غزه، درحالی افزایش یافته است که وی همسو با مواضع دولت لندن، چنین رویدادی را به نفع حماس و گروه‌های مقاومت فلسطینی می‌داند. وی از موضع دولت این کشور مبنی بر اجرای وقفه‌های بشردوستانه برای انتقال کمک‌های بشردوستانه به نوار غزه حمایت کرده، اما اصراری برای برقراری آتش‌بس دائمی ندارد.
چندی پیش ۳۳۰ تن از اعضای شورا‌های شهر انگلیس طی نامه‌ای خواستار اصلاح موضع حزب کارگر در مورد جنگ علیه غزه شدند. برخی از اعضا هم خواهان استعفای استارمر هستند تا سکان حزب در اختیار کسی قرار گیرد که دیدگاه قریب به اتفاق اعضا و طرفداران آن را نمایندگی کند.
او که تا پیش از جنگ علیه غزه برای تصاحب قدرت در انتخابات سراسری سال آینده میلادی رویاپردازی می‌کرد، این روز‌ها برای حفظ کرسی رهبری حزب کارگر با چالش جدی مواجه است. کارشناسان معتقدند که حفظ اتحاد داخلی در حزب کارگر بزرگترین چالش استارمر تا پیش از برگزاری انتخابات سراسری در انگلیس است.
دور بعدی انتخابات سراسری انگلیس باید تا پیش از ۲۵ ژانویه سال ۲۰۲۵ برگزار شود. تاریخ دقیق آن هنوز روشن نیست، اما احتمال زیادی وجود دارد که این رویداد سیاسی تا پیش از تابستان سال آینده برگزار شود.
بر اساس نظرسنجی‌ها حزب محافظه‌کار به رهبری «ریشی سوناک» پس از ۱۳ سال حکومت‌داری، پشتوانه عمومی و مشروعیت خود را از دست داده و حزب کارگر هم قادر به تصاحب اکثریت قاطع کرسی‌های پارلمان در انتخابات نیست. به این ترتیب پیش‌بینی می‌شود که پارلمان به اصطلاح در حالت معلق قرار گیرد تا یکی از احزاب اصلی (کارگر یا محافظه‌کار) از طریق ائتلاف با یکی از حزب کوچکتر دولت تشکیل دهد.