متین نوروزی کارگردان نمایشنامه خوانی «البته» درخصوص كارش گفت: نمایشنامه البته، درباره نگاه کلی به نحوه ارتباط بین زن و مرد جوانی است که مشکلاتی بر سر راه این ارتباط قرار دارد و چگونگی مواجه این دو با چالش های پیش رویشان است و به فکر حل آن هستند.
وی در پاسخ به این سوال که چه‌شد تصمیم به اجرای بردن این نمایشنامه گرفتید؟ بیان کرد: در نگاهی جزئی‌تر دیوید آیوز در نماشنامه البته، به لایه های ظریف‌تر انسانی در روح آدم‌ها تلنگر می زند. اینکه تمام ما در ناخودآگاهمان به‌دنبال یک ارتباط ایده آل هستیم و شاید استفاده نادرست از ابزارها ما را در این راه ناکام می‌گذارد؛ این دغدغه من هم بوده و هست که همین مسئله من را برای اجرای این نمایشنامه جذب کرد.
این کارگردان در پاسخ به این سوال که برخی می‌گویند نمایشنامه‌خوانی به خاطر شرایط اقتصادی و بالا بودن هزینه ها است که تئاتر ها به نمایشنامه خوانی کشیده شدن آیا این حرف درست است ؟ گفت: به هرحال هزینه‌ها و اقتصاد بی‌تاثیر نیست اما بطور قطع هم اینطور نیست. نمایشنامه‌خوانی مقوله‌ای کاملا جدا از نمایش صحنه‌ای است؛ کما اینکه در راستای آن است و می‌توان گفت یک مدیوم جذاب با ویژگی‌های خاص خودش است و مخاطبان خودش را نیز دارد.
نمایشنامه خوانی به ظاهر کار راحتی به نظر می‌رسد اما نوروزی کارگردان نمایش از سختی این کار اینگونه گفت: هر کار سختی اگر خوب انجام شود آسان بنظر می‌رسد. نمایشنامه‌خوانی و تمرین آن فرق چندانی با آمادگی برای نمایش صحنه‌ای ندارد. شما باید بر زبان بدن، لحن گفتار و فن بیان تسلط کامل داشته باشید. با اوج و فرودها در طول اجرا آشنا باشید و چه بسا بدون بازی حرکتی خاص و استفاده از جذابیت های میزانسن آنچنانی که تئاتر صحنه‌ای دارد، مخاطب را تا پایان همراه کنید.