ابراهیم جلیلی گفت: یکم آذر سال روز ثبت ملی هنر مرواربافی روستای داویجان در شورای صنایع دستی است.
او گفت: قصد داریم اولین جشنواره روستای ملی مرواربافی و کلوچه گوراب را همزمان با ثبت این هنر برگزار کنیم و در این رابطه نیاز به حمایت دستگاه‌های اجرایی داریم.
رئیس میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ملایر با بیان اینکه کسب برند ابتدای یک راه است، گفت: باید زیرساخت‌های لازم را فراهم کنیم و با برگزاری جشنواره‌های متعدد، این هنر‌ها را به تمام ایرانیان معرفی کنیم.
جلیلی گفت: امسال جشنواره‌های متنوعی در نقاط مختلف شهرستان برگزار شد که مورد استقبال گردشگران و مسافران قرار گرفت.
او جشنواره روستای ملی مرواربافی داویجان و کلوچه گوراب را یکی از ظرفیت‌های ویژه ملایر در حوزه گردشگری برشمرد و گفت: از تمامی دستگاه‌های مرتبط انتظار داریم در این زمینه کمک کنند، به ویژه دهیاران و شورای اسلامی روستا‌های گوراب و داویجان باید با تمام توان در برگزاری این جشنواره تلاش کنند.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ملایر به سابقه تولید این هنر اشاره و مُرواربافی را یکی از رشته‌های صنایع‌دستی این شهرستان دانست که سابقه تولید و کشت آن به صد‌ها سال قبل و به نوعی به زمان کشت انگور در ملایر برمی‌گردد.
جلیلی گفت: مروار کاربری مهمی در حوزه کشاورزی و لوازم خانگی دارد و از آن برای کار‌های دامداری، ابزار کشاورزی، ظروف خانگی و نگهداری محصولات باغی استفاده می‌شود.
او حجم تولیدات این هنرصنعت را سالانه حدود هفت میلیون قطعه عنوان کرد و گفت: بخش عمده‌ای از این تولیدات حاصل تلاش هنرمندان روستای داویجان است و تنوع و تعدد تولیدات مُروار انواع سبد، ظروف با کاربرد بسته‌بندی سوغات، محصولات خوراکی و حتی مبلمان بافته شده از مُروار است که ارزش افزوده بالایی دارد.
جلیلی؛ هنر مُرواربافی به دلیل قابلیت‌های متعدد همچون مواداولیه ارزان، در دسترس بودن نیروی متخصص، پیشکسوت و جوان، پیشینه طولانی، بازار فروش مناسب و ارزش افزوده بالا، پس از هنرصنعت مبلمان منبت، بیشترین اشتغال را در حوزه صنایع دستی به خود اختصاص داده است.
او صنعتگران فعال در این رشته را حدود ۲ هزار نفر عنوان کرد و گفت: از این تعداد ۶۰۰ نفر در روستای داویجان در این هنرصنعت فعالند و ۱۸ کارگاه بزرگ و ۱۲۰ کارگاه کوچک در این حوزه فعالیت دارند و مابقی به صورت مشاغل خانگی مشغول بافت مُروار هستند.