آزیتا غریب روانشناس بالینی و شخصیت در گفت‌وگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان اظهار کرد:همه خانواده ها باید از تکنیک های مختلف تربیت کودک آگاه باشند و از آن ها استفاده کنند.
او گفت: وقتی کودکان قوانین را به چالش می‌کشند، گزینه‌های محدودی در اختیار آن ها قرار دهید. هنگامی که کودکان می‌خواهند قوانین ما را مورد آزمایش قرار بدهند یا به چالش بکشند، (گزینه‌های محدود) روشی بسیار مؤثر برای کمک به آن ها خواهد بود.با این روش می توان به کودک کمک کرد تا از انتخاب‌های خود و مسئولیت انتخابش آگاه شوند.
غریب تصریح کرد: به طور مثال پاتریسای پنج ساله، سر میز غذا سروصدا می‌کند تا برادرانش را سرگرم کند. مادر از او می‌خواهد سروصدا نکند. او مدتی ساکت می‌شود، اما دوباره شروع می‌کند. مادر پاتریسا گزینه‌های محدودی در اختیار او قرار می‌دهد. مادر می‌گوید: «یا از سروصدا کردن سر میز شام دست بردار یا باید پنج دقیقه تو اتاقت باشی تا خودت رو برای همکاری آماده کنی. خب دوست داری چیکار کنی؟» پاتریسا تصمیم به همکاری می‌گیرد.
او گفت: مورد دیگر هم آیین نه ساله است که در بازی تقلب می‌کند. وقتی خواهرانش از او می‌خواهند بدون تقلب بازی کند، او حرف آن‌ها را نشنیده می‌گیرد. آن‌ها شکایت می‌کنند. پدر مداخله می‌کند و می‌گوید: «آیین، یا طبق قانون بازی کند یا اینکه باید کار دیگه‌ای انجام دهد.
غریب تصریح کرد: آیین قبول می‌کند، اما پنج دقیقه بعد دوباره به کارش ادامه می دهد. خواهرانش شکایت می‌کنند و پدر این‌گونه از گفته‌های خود پشتیبانی می‌کند: «آیین، برو خودت تنهایی بازی دیگری انجام بده . امروز دیگر نمی‌توانی این بازی را انجام دهی. این موارد مثال هایی است که بتوانید راحت تر موضوع را درک کنید.
او گفت: در این روش تعداد گزینه‌ها باید محدود باشد. گزینه‌ها مرز‌هایی هستند که خانواده باید به آن ها توجه ویژه ای داشته باشند و جایی برای فرار باقی نگذارند. کودک را مسئول تصمیم گیری کنید. با گفتن «دوست داری چیکار کنی؟» بار مسئولیت را بر دوش او بگذارید. وقتی کودک پذیرفت همکاری کند، اما نکرد، عواقبی را که بیان کرده‌اید، اجرا کنید.
تکنیک‌های جرأت بخشی به کودکان
غریب تصریح کرد: بازی چشم تو چشم می تواند اعتماد به نفس کودکان را بالا ببرد.خانواده ها گاهی باید با کودکان چشم تو چشم شوند، خیره نگاه کنند و نباید بخندند. این تمرین برای کودکانی با اعتماد به نفس پایین، خجالتی و ضعیف بسیار توصیه می شود، زیرا این افراد قدرت نگاه کردن در چشمان طرف مقابل را ندارند و این موجب ضعفشان می شود.
او گفت:مرحله بعدی کشتی گرفتن است. با کودک خود کشتی بگیرید و بگذارید هر از گاهی او برنده شود و هر بار که برنده می شود با ذوق و شوق فراوان او را تشویق کنید.
غریب تصریح کرد: نقش بازی کنید. در مقابل رفتار کودکان دیگر چه رفتاری از کودک خود انتظار دارید؟ نقش کودک خود و کودکتان نقش کودک مقابل را بازی کند. رفتاری که انتظار دارید کودکتان در مقابل کودکان دیگر داشته باشد را با ایفای نقش کودکتان اجرا کنید، تا کودکتان یاد بگیرد. از کودکتان بخواهید همانگونه بازی کند که چندی پیش نقش آن را بازی کرده بودید و آنقدر این بازی را تمرین و تکرار کنید تا رفتار دلخواهی که انتظار دارید نهادینه شود.