سردار شهید عبدالله نجفی، نخستین فرمانده گردان شهید استان در شهریور ۱۳۴۲ در روستای بیدشاهی از توابع شهرستان بویراحمد به دنیا آمد، از آنجا که در شب عاشورای حسینی متولد شد، به یاد عاشورای حسینی ، نام عبدالله را برایش انتخاب کردند.
آن شهید والامقام که تا دورۀ راهنمایی در کلاس درس حاضر شد، ترک تحصیل کرد و در مکتب حسینی، درس ایثار و شهادت آموخت.
در تظاهرات آغاز انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ حضور فعال داشت و در سال ۱۳۵۸ با تشکیل سپاه پاسداران، به آن نهاد انقلابی پیوست و در پاوه، به یاری شهید چمران شتافت.
سال ۱۳۶۰، به توصیه شهید میثمی با برپایی مراسم ساده‌ای با مهریه یک جلد کلام الله مجید به نیت پاکی و روشنی آغاز زندگی و قرائت خطبه عقد از سوی خود شهید میثمی ازدواج کرد.
بعد از تأهل، با گذشت چند روز دوباره تصمیم به رفتن گرفت و با خانواده و نوعروسش وداع کرد و رفت.
شهید جاویدالاثر عبدالله نجفی، در هجدهم اردیبهشت سال ۱۳۶۱ در مرحلۀ دوم عملیات بیت المقدس در مقام فرمانده گردانی، گردان امام هادی (ع) از تیپ امام حسین (ع) اصفهان به شهادت رسید.
سرلشکر محسن رضایی درباره وی گفته است: ما فرمانده گردانی می‌خواهیم که همچون شهید نجفی آر پی جی به دست جلوی گردان حرکت کند.
درباره چگونگی شهادتش در خاطرات فتاح محمدی تحت عنوان فتاح، اینگونه آمده است: عراقی‌ها منتظر تسلیم شدن ما بودند.
ناگهان عبدالله نجفی دو نارنجک را که تنها دارایی اش بود، از ضامن خارج کرد و با صدای الله اکبر از جایش بلند شد تا آن‌ها را به سمت تانک‌های عراقی پرتاب کند.
اما گلوله‌های دشمن زودتر به عبدالله اصابت کردند.
وقتی به زمین می‌افتاد، دست هایش را زیر شکم خود برد تا انفجار نارنجک‌ها به بقیه آسیب نرساند. نارنجک‌ها بدنش را متلاشی کردند؛ بنابراین، پیکر مطهر وی دیگر به وطن باز نگشت.