دکتر علیجانپور عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل گفت: دیابت قندی نوع یک، شایعترین اختلال غددی در سنین کودکان و نوجوانان می‌باشد که علت بروز آن تخریب سلول‌های بتای غده لوزالمعده در بدن می‌باشد که وظیفه آن ترشح انسولین است.
او افزود: عوارض طولانی مدت این بیماری شامل درگیری عروق خونی بدن از جمله چشم، کلیه، قلب و نیز درگیری سیستم عصبی بدن می‌گردد، ولی با تشخیص و درمان به موقع بیماری، یک کودک دیابتی می‌تواند زندگی طبیعی داشته باشد.
دکتر علیجانپور با اشاره به اینکه شایعترین نوع دیابیت در کودکان دیابت نوع یک می‌باشد، افزود: ۱۵ میلیون کودک مبتلا به دیابت در دنیا وجود دارد و سالانه ۱۵ هزار بیمار جدید اضافه می‌شود.
فوق تخصص غدد و متابلیسم کودکان دانشگاه علوم پزشکی بابل افزود: این بیماری بدلیل مزمن و طولانی بودن درمان آن ممکن است کودک را در معرض درجاتی از اختلالات روحی، از جمله افسردگی قرار دهد که خود این مسئله، کنترل دیابت را دشوارتر می‌نماید.
دکتر علیجانپور با ذکر این نکته که افراد دیابتی دو یا سه برابر در معرض افسردگی هستند، گفت: در پژوهشی با عنوان «رابطه بین بروز افسردگی با سطح HbA۱C در کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت تیپ ۱» که بر روی ۱۰۰ کودک دیابتی بین سنین ۷-۱۸ سال در بیمارستان کودکان شفیع زاده امیرکلا انجام شد، مشخص گردید کودکانی که کنترل نامطلوبی از دیابت داشتند (یعنی کودکان با آزمایش کنترلی قند سه ماهه‌ی بالاتر) ریسک افسردگی در آن‌ها ۱/۷۵ برابر بالاتر از گروه کنترل مطلوب بود.
او افزود: ریسک ابتلا به افسردگی در کودکان با سابقه گذشت بیش از ۶ سال از ابتلا به دیابت، به میزان ۳/۷۵ مرتبه بالاتر از کودکان با سابقه دیابت زیر ۶ سال بود.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل گفت: این طرح بر اهمیت کنترل و نظارت دقیق بر وضعیت قند کودکان دیابتی، خصوصا در سنین بالاتر از زمان ابتلا به دیابت، تاکید می‌کند.