محمدرضا باهنر دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین و نماینده ادوار مجلس در برنامه صف اول شبکه خبر با اشاره به انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی گفت: برخی از افرادی که به حضور در انتخابات علاقه‌مندند، تمایل دارند تا رقبای قدرشان به میدان نیایند یا به صورتی از دور رقابت حذف شوند.
وی ادامه داد: در ورزش شاهدیم که هر تیمی طرفدار خود را دارند و اگر هم قهرمان لیگ می‌شود افتخارش این است که در لیگی قهرمان شده که حدود ۱۵ تیم قدر در میدان حضور داشتند و تیم قهرمان توانسته به مصاف تمام این‌ها برود و در نهایت قهرمان شود و این افتخار دارد وگرنه اگر با باشگاه‌های دست چندمی رقابت کند و با امتیاز بالایی هم قهرمان شود افتخار ندارد. افتخار این است که در مصاف با رقبای قدر قهرمان شویم.
ولی ما مردم بی معرفت نیستیم بدون چشم داشت رای میدیم
به بهانه پر شور شدن انتخابات اجازه ندید هر فردی وارد این موضوع مهم بشه
اگه هدف رضای خدا باشه هر فرد سالمی اگه بیینه فرد بهتری هست باید جاشو بده به اون فرد.
در مورد پر شور بودن انتخابات هم بله همه دوست دارن مردم بیشترین شرکت رو داشته باشن ولی این به این معنی نیست که به بهانه پر شور بودن ، اجازه بدن هر فرد ناشایست و متخلف یا هر حزبی وارد انتخابات بشه.
نمیشه فرد یا گروهی هر کاری دلشون میخواد انجام بدن بعد بگن ما هم آدم سالم هستیم و باید ما هم تایید صلاحیت بشیم
ولی این وظیفه مهم هر فرد هست که بره و بهترین افراد رو انتخاب کنه
مرگ بر بهایی
مرگ بر یهودی
مرگ بر وهابی
مرگ بر منافقین موذی
زکات عقل تحمل نادانان است .
یک سری اسم به ما می دهید که اونها رو نمیشناسیم ولی شاید همون آدم، فرد خدومی باشه ولی چون ما او رو نمی شناسیم بهش رای نمی دهیم
آقا جان فقط و فقط افراد لایق و شایسته باید انتخاب شوند و بر این صندلی ها بنشینند
یه سرزمین دارم ایران که جونم و براش میزارم رای که چیزی نیست هر مسوولی هم که اختلاس کنه و خیانت کنه انشاءالله تاوانش و میده
ولی این دید که انتخابات به عنوان یک میدان مسابقه ای است که محل بردو باخت هست و افراد در آن چیزی را برده یا می بازند، نتیجه اش می شود سرمایه و وسیله کسب سود شدن صندلی نمایندگی نه وسیله خدمت و عبادت!!!
می خواهید خودتان برنده شوید . در حالی که باید مردم برنده باشند .
در این تفکر معلوم است مردم جایگاهی ندارند و انچه مهم است خود شمایید .
برو شیر درنده باش، ای دغل مینداز خود را چو روباه شل
چنان سعی کن کز تو ماند چو شیر چه باشی چو روبه به وامانده سیر؟