استفاده گسترده از شیر خشک و غذا‌های کودک در ایام پس از جنگ جهانی دوم، به ویژه در کشور‌های توسعه یافته، رشد چشم‌گیری یافت و این موضوع، باعث نگرانی جوامع جهانی شد.
ترویج تغذیه با شیر مادر و افزایش آگاهی عموم از خواص منحصر به فرد این شیر در سلامتی کودک و حفظ و تداوم شیردهی مادران، نیازمند گامی بزرگ و اساسی بود. بر همین اساس، در اول اوت ۱۹۹۰میلادی، سازمان بهداشت جهانی با همکاری یونیسف، طی اجلاسی در شهر فلورانس ایتالیا، بیانیه‌ای را در تداوم، ترویج و حمایت از تغذیه با شیر مادر به امضا رساند.
در این بیانیه بر اهمیت تغذیه نوزاد با شیر مادر در شش ماه اول زندگی و تأثیر آن برتندرستی کودک و مادر تأکید شد