سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

نکات مهم تغذیه ای برای مصرف کنندگان وارفارین

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: برخی مواد غذایی می‌توانند باعث تغییر میزان اثر وارفارین در بدن بیمار شود.

غزاله اسلامیان، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی  با تاکید بر اهمیت تداخلات دارویی با مواد غذایی، گفت: بیماران باید دارو‌های خود را طبق دستور پزشک مصرف کرده و به تداخلات دارویی و غذایی نیز توجه داشته باشند.

وی، وارفارین را یکی‌از دارو‌هایی برشمرد که تداخلات غذایی مهمی دارد و بیماران باید به این موضوع در رژیم غذایی خود توجه داشته باشند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی خاطرنشان کرد: وارفارین، یک داروی ضد انعقاد خوراکی است که از طریق مهار ساخت فاکتورهای‌انعقادی مانع لخته شدن خون در بیمار می‌شود.

وی، لخته شدن طبیعی خون را یک عامل حیاتی در جلوگیری از خونریزی ذکر کرد و یادآور شد که لخته شدن غیرطبیعی خون در داخل شریان‌ها و ورید‌ها می‌تواند سلامت فرد را تهدید کند.

به گفته اسلامیان، وارفارین بر روی لخته‌های ایجاد شده تأثیری ندارد و فقط مانع تشکیل لخته می‌شود.

وی تاکید کرد: وارفارین باید تحت نظارت دقیق پزشک مصرف شود و در برخی بیماران مصرف این دارو تا پایان عمر الزامی است.

عضو هیئت علمی دانشکده علوم تغذیه با اشاره به اینکه برخی مواد غذایی می‌توانند میزان اثر وارفارین در بدن فرد را تغییر دهند به بیماران توصیه کرد: در مصرف گریپ فروت، کرن‌بری (قره قاط) و انبه احتیاط کنید.

وی خاطرنشان کرد: در صورت مصرف مداوم و زیاد آب گریپ فروت، انبه، آب انبه و عصاره انبه، تأثیر وارفارین افزایش می‌یابد و احتمال خونریزی زیاد می‌شود.

به گفته اسلامیان، این بیماران باید از زیاده‌روی در مصرف زنجبیل، سیر و زردچوبه نیز پرهیز کنند.

عضو هیئت علمی دانشگاه در خصوص رژیم غذایی بیماران مصرف کننده وارفارین گفت: رژیم غذایی این افراد باید به گونه‌ای باشد که ویتامین K موجود در غذای روزانه میزان ثابتی داشته باشد، زیرا دریافت کم یا زیاد این ویتامین بر میزان اثر وارفارین تأثیر می‌گذارد.

وی مصرف مقدار زیاد ویتامین K در رژیم غذایی را باعث غلیظ شدن خون و افزایش نیاز به وارفارین برشمرد. همچنین مقدار کم این ویتامین در غذا را باعث رقیق شدن خون و کاهش نیاز به وارفارین عنوان کرد.

اسلامیان تاکید کرد که این بیماران باید در مصرف مواد غذایی حاوی ویتامین K احتیاط کنند، زیرا افراط یا عدم مصرف این مواد هیچ یک به نفع بیمار نیست.

وی از مهم‌ترین منابع حاوی ویتامین K به سبزی‌های دارای برگ‌های پهن سبز رنگ، چای‌سبز، اسفناج، آویشن، پیازچه، شلغم، انواع کلم‌ها، مارچوبه، کاهو و روغن کانولا (کلزا) اشاره کرد.

به گفته عضو هیئت علمی دانشکده علوم تغذیه، جگر، پنیر، شیر و زرده تخم مرغ نیز از دیگر مواد غذایی حاوی ویتامین K هستند.

این دکترای علوم تغذیه به بیماران توصیه کرد که مواد غذایی حاوی ویتامین کا را به طور متعادل و منظم مصرف کنند، زیرا با مصرف زیاد یا عدم مصرف این مواد در یک روز نیاز به تغییر مقدار وارفارین مصرفی خواهد بود.

اسلامیان تاکید کرد: منجمد کردن مواد غذایی باعث تخریب و از بین رفتن ویتامین K می‌شود، اما حرارت، تأثیر چندانی بر روی آن ندارد.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به بیماران توصیه کرد قبل از مصرف هر نوع مکمل (گیاهی یا غیرگیاهی) حتماً با پزشک خود مشورت کنند.

وی افزود: به دلیل تداخل وارفارین با داروهایی، چون جینسینگ و جینکوبیلوبا حتماً در صورت تجویز با پزشک معالج خود مشورت کنید؛ زیرا این مکمل‌ها دارای فعالیت ضد انعقادی هستند و باعث افزایش اثر و احتمال خونریزی می‌شود.

اسلامیان با اشاره به شباهت کوانزیم Q۱۰ از نظر ساختمانی به ویتامین K گفت: این ماده نیز ممکن است بر لخته شدن خون اثر بگذارد بنابراین مصرف این دارو همراه با وارفارین باید تحت نظر پزشک و با مشورت انجام گیرد.

وی توصیه کرد بیماران به برچسب مولتی‌ویتامین مینرال‌هایی که حاوی جینسینگ و کوآنزیم Q۱۰ هستند توجه کنند.

برچسب ها: وارفارین ، تغذیه
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.