مریم جلالی گفت: یک طرح آمایشی برای جانمایی بازارچه‌های صنایع دستی در مبادی ورودی و خروجی شهر اصفهان و مهمتر از آن بازارچه های مجازی برای صنایع دستی در نظر گرفته ایم و آن را پیگیری می‌کنیم.
وی با بیان اینکه باید بتوانیم صادرات صنایع دستی را تقویت کنیم، اظهار داشت: این کار با استفاده از فضای مجازی میسر می‌شود.
جلالی با تاکید بر اینکه صنایع دستی روایت امروز و تاریخ دیروز ماست، اضافه کرد: اگر برای حفظ هر اثر تاریخی به صنایع دستی، صنایع وابسته به معماری، صنایع چوب، فلز، شیشه و رودوزی های سنتی تمسک پیدا کنیم و هویت شهر را بر اساس آن بنا کنیم، میراث تاریخی شهر را هم حفظ می‌کنیم.
وی همچنین با بیان اینکه انفکاک بین میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به نفع هیچ کدام از این سه حوزه نیست، تصریح کرد: باید از میراث فرهنگی به عنوان ریشه، صنایع دستی به عنوان میوه و گردشگری به عنوان آوندهایی که این دو را به هم اتصال می‌دهد مراقبت کنیم.
جلالی ادامه داد: نگاه تک بعدی، بزرگترین آسیب برای حوزه سه‌گانه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است که در یک وزارت‌خانه جمع شده‌اند.
وی با بیان اینکه سیاست وزیر میراث فرهنگی، انسجام سیستمی بین این سه حوزه است، گفت: معاونت صنایع دستی وزارت‌خانه میراث فرهنگی نیز موظف به حفظ میراث فرهنگیِ ملموس و ناملموس، گردشگری و صنایع دستی است.
معاون وزیر میراث فرهنگی با تاکید بر اینکه در ارتقای این سه حوزه باید هر سه چرخ دنده باشند، افزود: در واقع فربه یا لاغر شدن هرکدام از این حوزه ها به نفع حوزه فرهنگ نیست.
وی اظهار داشت: گردشگری در حوزه اجتماع، میراث فرهنگی در حوزه فرهنگ و صنایع دستی در حوزه اقتصاد است و این تجمیعِ نگاه فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی است.
ناحیه صنایع دستی، زیست‌بوم صنایع دستی مبتنی بر یک مکان جعفرافیایی است؛ در این زیست‌بوم مجموعه‌ای از فعالان این حوزه متمرکز بوده و در مسیر شکل‌گیری کسب‌وکارها و تبادل تجربه فعال هستند.
اصفهان به‌عنوان دومین شهر جهانی صنایع دستی در طول تاریخ نقش مهمی در رشد و توسعه فرهنگ و تمدن این سرزمین کهن ایفا کرده است.
از ۶۰۲ رشته صنایع دستی شناسایی شده در دنیا ۲۹۹ مورد مربوط به ایران و از این تعداد ۱۹۶ رشته مربوط به استان تاریخی و هنرپرور اصفهان است.