نحوه تشخیص سمی و غیرسمی بودن قارچ‌ها

دکتر مسعود قنبریان رئیس گروه سلامت محیط معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز اظهار کرد: قارچ‌ها گیاهانی هستند که مصرف خوراکی پیدا کرده اند، اما همه قارچ‌ها خوراکی نبوده و بعضی سمی و بسیار خطرناک هستند. خوردن چند لقمه از این قارچ‌ها می‌تواند کبد، کلیه و حتی مغز را از کار انداخته و گاه موجب مرگ شود.

او ادامه داد: حتی افراد متخصص هم بدون نظر آزمایشگاه نمی‌توانند از روی ظاهر یا مزه قارچ بگویند کدام قارچ وحشی خوراکی و کدام قارچ سمی است. تنها در آزمایشگاه‌های ویژه می‌توان خوراکی بودن قارچ‌ها را تایید کرد. هیچ آزمایشی هم وجود ندارد که افراد عادی بتوانند انجام دهند و از طریق آن از خوراکی بودن قارچ اطمینان یابند.

راهکار‌های پیشگیری از مسمومیت با قارچ

قنبریان با بیان اینکه در سفر از خوردن گیاهان و قارچ‌هایی که از طبیعت چیده شده اند پرهیز کنید، افزود: مسموم نشدن جانورانی که از این گیاهان و قارچ‌ها مصرف داشته اند به هیچ وجه دلیل غیر سمی بودن آن‌ها نیست. تشخیص گیاهان و قارچ‌های سمی از انواع بی خطر بسیار مشکل است.

او اظهار کرد: از به کار بردن گیاهان موجود در طبیعت، در تهیه دارو، معجون یا چای خانگی پرهیز کنید. دانه‌های گیاهان را نجوید.

رئیس گروه سلامت محیط معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز اضافه کرد: در صورت وقوع مسمومیت با گیاهان موجود در طبیعت و یا قارچ ها، مصدوم را در سریع‌ترین زمان ممکن به نزدیکترین مرکز درمانی منتقل کنید.

نشانه‌های مسمومیت با قارچ سمی

او گفت: درد معده، استفراغ، اسهال، تب بالا، نبض تند، ضربان نامنظم قلب، کاهش فشار خون، سردرد، سرگیجه، غش، تاری دید، مشکلات تنفسی، سستی و بی حالی، تشنگی بیش از حد، هذیان، تشنج، کما و حتی مرگ، از علائم مسمومیت با قارچ‌های سمی است.

قنبریان ادامه داد: از بدترین علائم مسمومیت با قارچ‌های سمی، آسیب به کبد و کلیه‌ها است که می‌تواند در ابتدا به صورت یرقان یا زردی بروز پیدا کند.

اگر به مسمومیت با قارچ مشکوک شدیم، چه کنیم؟

او با بیان اینکه در صورت هرگونه شک به مسمومیت با قارچ باید هرچه سریع‌تر فرد مسموم شده را به بیمارستان منتقل کرد، تصریح کرد: نباید جلوی تخلیه معده فرد مسموم شده را گرفت.

رئیس گروه سلامت محیط معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز افزود: گاهی لازم است فرد مسموم شده را مجبور به استفراغ و تخلیه معده کرد تا قارچ‌های سمی باقیمانده خارج شود و از این طریق از ورود سم بیشتر به بدن پیشگیری کرد.