گنبد سرخ، برج مدور، گنبد کبود و غفاریه هرکدام به نوبه خود شاهکار معماری در این است.
گنبد‌های تاریخی مراغه در فاصله زمانی ۲۰۰ سال و در زمان سلجوقیان و ایلخانیان در این شهر بنا شده است.
کاوش‌های باستانشناسی نشان میدهد که این شهر هفت گنبد تاریخی داشته که از این تعداد چهار گنبد پا برجا است.
معماری سبک آذری سال ۵۴۲ هجری قمری ودر دوره سلجوقیان برای اولین بار در گنبد سرخ مراغه اجرا شده است.
تزئین بنای آجری با کاشی فیروزه‌ای ۸۵۰ سال پیش در دیگر بنا‌های مراغه شامل برج مدور و گنبد کبود به اوج خود رسیده است.
با استقرار هلاکوخان در مراغه معماری آذری با نام «سبک مغولی» به مسجد کبود تبریز، گنبد سلطانیه و سپس به سراسر ایران و خارج ایران رفت و روز به روز درخشان‌تر شد.
گنبد‌های تاریخی مراغه شامل گنبد سرخ، کبود، مدور، غفاریه از زیباترین بنا‌های دوره سلجوقی و ایلخانی به شیوه معماری آذری با گذشت سالیان بسیارهمچنان استوار و پابرجا ایستاده اند.
این گنبد‌ها از نظر معماری، تزئینات آجر و کاشی از گنبد‌های بی نظیر در ایران هستند.
مراغه هفت گنبد تاریخی داشته که ۳ مورد از آن‌ها از جمله گوی برخ در صد سال گذشته تخریب شده است.
به گفته کارشناسان نظامی گنجوی کتاب هفت پیکر را به خاطر گنبد‌های مراغه به حاکم وقت این شهر تقدیم کرده است.