بتول چگله همسر شهید قربانی و مسئول خادمین و راویان یادمان حوض خون در اندیمشک می‌گوید: موسسه فرهنگی پژوهشی شهید جواد زیوداری با بیش از ۷۰ نفر اعضاء، سال‌ها است در زمینه دفاع مقدس به تحقیق و پژوهش می‌پردازد، یادمان شهید کلانتری اندیمشک یکی از مکان‌هایی است که اعضای این موسسه بعد از انتشار کتاب حوض خون در این مکان مقدس به خادمی و روایتگری می‌پردازند، اما در روز‌های گذشته با بی احترامی از این یادمان بیرون رانده شدند.
او گفت: بیمارستان شهید کلانتری اندیمشک بعد از جنگ تحمیلی سال‌ها بلااستفاده مانده و به این مکان مقدس هیچگونه توجهی نمی‌شد، فاطمه سادات میرعالی و محققین و پژوهشگران موسسه شهید زیوداری با ۵ سال تلاش و زحمت توانستند با نوشتن کتاب حوض خون و تقریظ مقام معظم رهبری بر این کتاب، این مکان را از گمنامی بیرون بیاورند.
مسئول خادمین و راویان یادمان حوض خون در اندیمشک ادامه داد: با وجود اینکه یادمان شهدای گمنام ملک راه آهن و دولتی است، اما از اردیبهشت ماه تاکنون ورود پژوهشگران موسسه شهید زیوداری با مشکل مواجه شده و به سختی امکان پذیر است، ۵ اسفند ماه امسال صالحی مدیرعامل راه آهن ایران به موسسه شهید زیوداری گفت که مجموعه ما نیز پذیرفت تا بتوانیم وظیفه و تکلیف خود را در قبال جوانانی که در قالب راهیان نور به این مکان مقدس می‌آیند را به سرانجام برسانیم.
خانم چگله گفت: با وجود تمامی محدودیت‌ها و تعاملات مجموعه شهید زیوداری با راه آهن، اما روز یک شنبه هفته گذشته نگهبانان ورودی یادمان شهیدکلانتری به ما اطلاع دادند مجموعه شهید زیوداری نمی‌تواند در این یادمان به روایتگری بپردازد و باید هرچه زودتر این مکان را ترک کند.
او ادامه داد: اکنون ۴ روز است که موسسه شهید زیوداری در ورودی یادمان شهید کلانتری بست نشسته است تا بتواند رسالت خود را به درستی به نسل جوانی که به این مکان مقدس می‌آیند منتقل کند.
مسئول خادمین و راویان یادمان حوض خون در اندیمشک گفت: بعد از ۳ روز محدود کردن حتی نویسنده کتاب با وساطت برخی از مسئولین و گروه‌های فرهنگی، راه آهن به مجموعه ما گفته است هیچ منعی برای رفت و آمد فاطمه سادات میرعالی نویسنده کتاب حوض خون و روایتگری او در یادمان شهید کلانتری وجود ندارد، اما سایر اعضای این موسسه اجازه ورود به این یادمان را ندارند، مگر می‌شود از یک موسسه که تمامی اعضا پژوهشگر و روایتگر کتاب حوض خون هستند فقط به یک نفر اجازه ورود دهند، اما به سایر افراد این اجازه داده نشود، چرا ۲ روز خانم میرعالی حتی نمی‌توانست با یکی از راوی‌های کتاب اجازه ورود داشته باشد؟ چرا هر چه راوی کتاب اصرار کرد اجازه ورود به او داده نشد و چرا از همان ابتدا جلوی دانشجو‌ها از یادمان اخراج شد؟
خانم چگله ادامه داد: مجموعه فرهنگی پژوهشی شهید زیوداری تا آخرین روزی که کاروان راهیان نور به این مکان مقدس قدم بگذارند در بیرون از این یادمان می‌ماند و رسالت و تکلیف خود در مقابل افرادی که می‌خواهند حوض خون را بهتر درک کنند انجام خواهند داد.