در روایت بازماندگان عملیات آن روز آمده است که ۲۹ فروردین و اول ماه مبارک رمضان بود. بسیاری از شهدای عملیات آخوندک، با زبان روزه به شهادت رسیدند. گفته می‌شود که این عملیات که به نام عملیات آخوندک معروف است، دقیقا مشابه به یک عملیات تروریستی بود و پس از گذشت ۸ سال از دفاع مقدس و در روز‌های پایانی جنگ تحمیلی؛ وقتی صدام از مقاومت رزمندگان ایرانی ناامید شده بود، با همکاری آمریکا درصدد ضربه‌ای دیگر به نیرو‌های نظامی ما برآمد.
پس از برخورد نفتکش یکی از کشور‌های همسایه با مین‌های دریایی قدیمی؛ در ۲۹ فروردین ۶۷ همزمان با روز ارتش جمهوری اسلامی و در زمان برپایی رژه، آمریکا از صبح آن روز بدون هیچگونه اعلام جنگ، حملات هوایی خود را به سکو‌های سلمان، رشادت و نصر در آب‌های خلیج فارس آغاز کردند.
در این عملیات ۳ ناوگروه شامل ۴ ناوشکن، ۳ ناوچه، یک ناو آبی-خاکی، یک ناو موشک‌انداز و ۱ ناو هواپیمابر به همراه یگان ویژه نیروی دریایی ایالات متحده حضور داشتند. قایق‌های تندرو عاشورا سپاه در نبرد با جنگنده‌های آ۶ آمریکا موفق نبودند و به سمت ابوموسی رفتند. در ادامه حمله هوایی آمریکا و دفاع نیروی دریای ارتش جمهوری اسلامی ناوچه موشک انداز جوشن که در مأموریت اسکورت کاروان کشتیهای نفتی خودی حضور داشت و نزدیک‌ترین یگان به صحنه عملیات بود برای امداد و نجات به منطقه سکو‌های نفتی نصر و سلمان اعزام شد.
ناوچه جوشن در نزدیکی منطقه عملیات هدف جنگ الکترونیکی ناو‌های متجاوز آمریکایی قرار گرفت و فرمانده ناو امریکایی از طریق رادیو از فرمانده ناوچه درخواست کرد تا همراه تمامی کارکنان تسلیم شود، اما فرمانده جوشن، ناخدا یکم «عباس ملک» آژیر جنگ را به صدا در آورد و به فرمانده آمریکایی می‌گوید: «اینجا خلیج فارس است و شما حق هیچگونه دخالتی در امور کشور مرا ندارید و لازم است منطقه را ترک کنید.»
ناو آمریکایی، ۶ موشک «ریم۶۶ استاندارد» به سمت ناو موشک‌انداز جوشن شلیک کرد که در نتیجه جوشن از بین رفت و برخی از اعضای ناو موشک انداز جوشن در آب‌های نیلگون خلیج فارس غرق شدند.
در تداوم عملیات مقابله با تجاوزگران آمریکایی، ناوشکن‌های سهند و سبلان از اسکله بندرعباس مأموریت پیدا کردند به صحنه عملیات بروند و ضمن انجام عملیات تجسس و نجات؛ به مقابله با متجاوزان نیز بپردازند. در این عملیات ناوشکن سهند موفق به انهدام یک فروند هواپیمای دشمن شد و خود نیز آماج موشک‌های دشمن قرار گرفت. ناوشکن سبلان نیز آسیب دید، اما با اقدام به موقع و سریع کارکنان ناو و یگان‌های پشتیبانی نجات یافت و در مدتی کوتاه نیز بازسازی و بکارگیری شد.
ناخدا یکم «علی‌رضایی» فرمانده دوم ناوچه سهند می‌گوید: «ابلاغ کردند که اگر امروز آمریکایی‌ها زدند ما هم بزنیم، ناو را آماده کردیم. از اسکله بندرعباس بیرون آمدیم. درحال جداشدن بودیم که به ما ابلاغ کردند جوشن را زده‌اند. مواظب باشید، شما را هم می‌زنند. هوا شرجی و دید کم بود که یک جنگنده آ۶ بالای سر ناو ظاهر شد و با شلیک موشک‌های هارپون و بمب‌های هدایت لیزری اسکیپر، از ناو و هواپیما‌های آمریکایی، سهند، غرق شد.»
فرمانده ناوشکن سبلان ارتش جمهوری اسلامی در دوران دفاع مقدس امیردریادار دوم بازنشسته عبدالله معنوی رودسری درباره عملیات ۲۹ فروردین ۶۷ می‌گوید «در این حمله ما نیم ساعت با آمریکایی‌ها درگیر بودیم، آمریکایی‌ها فکر نمی‌کردند ما مقابله کنیم؛ تصورشان این بود که تا حمله کنند ما فرار می‌کنیم، آن‌ها از اینکه به جمهوری اسلامی اعلان جنگ دهند، وحشت داشتند و می‌دانستند اگر این گونه باشد، ما با اقتدار جلوی آن‌ها می‌ایستیم.»
در این عملیات ۵۷ نفر از ارتش جمهوری اسلامی و نیروی سپاه برای دفاع از آب‌های ایران به شهادت رسیدند.
در هر دین، مذهب، آیین و کشوری؛ کشته شده‌های راه آزادی میهن قابل احترام‌اند. سوای از مسئله و حکم دینی دفاع از وطن و شهید خوانده شدن کشته‌شدگان آزادی وطن در اسلام؛ حتی در کشور‌های سکولار یا با آیین‌ها و ادیان غیرالهی مانند کشور ژاپن نیز کشته‌شدگان جنگ جهانی دوم محترم شمرده می‌شوند و کسی برای اثبات بزرگی و یا جلب توجه، کشته‌های جنگ جهانی را مورد توهین قرار نمی‌دهد.
هرچند با این استوری علی کریمی چیزی از شان و ارزش جانفشانی و جان فدایی شهدای عملیات آخوندک کاسته نشد، اما آنچه که عیان شد وطن نادوستی علی کریمی بود.
منبع : ایسنا
کریمی اندازه یه مگس که روی فضله گاو نشسته هم ارزش نداره