ژاپن به دنبال این است که روزی عروسک‌های رباتیک به شکل فوک به نام «پارو» (Paro) را به فضا پرتاب کند. هدف این است که این ربات‌های خواستنی که مجهز به هوش مصنوعی هستند، به فضانوردان کمک کنند تا با استرس کنار بیایند و حتی در سیاره سرخ با آن‌ها همنشینی کنند.
این شرکت ژاپنی قبلا شبیه‌سازی دو هفته‌ای ماموریت مریخ را در یک ایستگاه تحقیقاتی واقع در یک بیابان در ایالات متحده انجام داده است.
فضانوردان احتمالی در این رویداد تمرینات کمک‌های اولیه را انجام دادند، غذای خود را کشت کردند و نمونه‌برداری از سنگ و خاک مریخ را شبیه‌سازی کردند. عجیب‌تر این که «پارو» را هم آزمایش کردند.
در گزارشی از این شبیه‌سازی آمده است: ما بررسی کردیم که پارو (Paro) چگونه احساسات استرس و انزوا را کاهش داد و داده‌ها در حمایت از پژوهش‌ها در مورد ماموریت‌های آینده مفید خواهند بود. نیمی از شرکت‌کنندگان در این آزمایش در هفته اول با «پارو» وقت گذراندند، در حالی که بقیه در هفته دوم به آن دسترسی داشتند.
این ربات که در سال ۱۹۹۸ توسط تاکانوری شیباتا، پژوهشگر موسسه ملی علوم و فناوری صنعتی پیشرفته در توکیو طراحی و معرفی شد، به عنوان یک ابزار درمانی در بسیاری از مراکز مراقبتی، کارآمدی خود را نشان داده است. همچنین نشان داده شده که در آرام کردن بیماران مبتلا به زوال عقل موثر است.
این به این دلیل است که سیستم‌های هوش مصنوعی این ربات‌ها، آن‌ها را قادر می‌سازد تا به لمس پاسخ دهند، چهره‌ها را به خاطر بسپارند و اقداماتی را بیاموزند و تکرار کنند که واکنش مطلوب و دلپذیری را در بیمار ایجاد می‌کند.
این ربات دارای دو پردازنده ۳۲ بیتی، سه میکروفون، ۱۲ حسگر لمسی، سبیل‌های حساس به لمس و شبکه‌ای از موتور‌ها و محرک‌ها است که آن را زیبا، بی‌صدا و واقعی کرده‌اند.
اندازه پارو از بینی تا دم، ۵۷ سانتی‌متر و وزن آن ۲.۶ کیلوگرم است. همچنین صدای بچه فوک واقعی را تقلید می‌کند و طوری برنامه‌ریزی شده است که در روز بیدار باشد و در شب خواب آلود باشد.
این ربات شایان ستایش که در کاهش اضطراب در کودکان مبتلا به اوتیسم نیز موثر نشان داده است، در سال ۲۰۰۲ به دلیل ایجاد "بیشترین کاهش سطح استرس" در کتاب رکورد‌های جهانی گینس ثبت شد و در حال حاضر در ایالات متحده و بسیاری از کشور‌های اروپایی موجود است و در مراکز مراقبت از سالمندان و روانشناسی در ژاپن استفاده می‌شود.
شیباتا گفت: نقش پارو مانند حیواناتی است که برای ارائه درمان استفاده می‌شوند و نشان داده است که اثرات مثبتی دارد. اما هزینه حیوانات خانگی زیاد است و آموزش دادن آن‌ها زمان می‌برد، در حالی که به غذا و مراقبت پزشکی نیز نیاز دارند. اما در مقابل، ربات‌ها بسیار ارزان‌تر هستند و عمر طولانی‌تری دارند.
از آن جایی که انتظار می‌رود سفر به مریخ شش ماه طول بکشد و کار و پژوهش روی این سیاره احتمالاً دو سال ادامه خواهد داشت، این مأموریت یک محیط ایده‌آل برای آزمایش قابلیت‌های آرامش‌بخش این ربات دوست‌داشتنی فراهم می‌کند.
شیباتا ادامه داد: خدمه یک ماموریت مریخی در آینده بسیار منزوی خواهند بود و چهار نفر در یک فضای بسیار محدود حضور خواهند داشت. علاوه بر انزوا، در روابط آن‌ها با افراد دیگر نیز استرس وجود خواهد داشت و پارو قادر خواهد بود شرایط سلامت روان فضانوردان را بهبود بخشد.