طبق مطالعه‌ای که ماه گذشته در مجله تحقیقات ژئوفیزیک توسط تیمی از دانشگاه ایالتی آریزونا و محققان وابسته به ناسا منتشر شد؛ دهانه گیل سیاره سرخ مملو از سنگ اُپال است. این یافته نشان می‌دهد این منطقه اخیراً دارای ذخایر عظیمی از آب بوده یعنی بسیار بیشتر از آنچه قبلاً فکر می‌کردیم.

در دو سال گذشته، محققان در تصاویر گرفته شده توسط مریخ نورد کنجکاوی ناسا، سنگ‌هایی با رنگ روشن‌تر پیدا کرده اند که به نظر آن‌ها احتمالا عمدتا از اُپال، یک ماده معدنی هیدراته مایل به آبی ساخته شده است. اما اکنون طبق تحقیقات جدید مشخص شده است این ثروت‌های مدفون بسیار بیشتر از تصورات وجود دارد و می‌توان آن‌ها را در سرتاسر دهانه گیل، بستر دریاچه وسیع باستانی مریخ یافت. این کشف به ویژه با توجه به اینکه اپال‌ها با حل شدن سیلیس در آب تشکیل می‌شوند، جالب توجه است.

از آنجایی که آب و سیلیس تشکیل دهنده اپال را می‌توان نسبتاً به راحتی جدا کرد، این سنگ‌های ارزشمند می‌توانند به عنوان منبع مهم آب برای فضانوردان آینده که در سطح مریخ قدم خواهند گذاشت، عمل کنند. در واقع، یک بخش سه فوتی از این سنگ می‌تواند تقریباً ۱.۵ گالن آب را در قسمت بالایی سطح آزاد کند، چیزی که محققان توانستند در آزمایش‌ها نشان دهند.

قدمت اپال به دوره‌ای کاملاً متفاوت در تاریخ مریخ باز می‌گردد، که نشان می‌دهد احتمالا چندین منطقه دیگر از سیاره سرخ تا به امروز مملو از آب باشند؛ این خود چشم‌اندازی وسوسه‌انگیز برای فضانوردان آینده خواهد بود.