محسن ایزدی کارشناس پیشگیری و مبارزه با بیماری‌های غیرواگیر معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز اظهار کرد: زمین خوردن‌های اتفاقی، از جمله مشکلات شایعی است که سالانه می‌تواند برای ۳۰ درصد از بزرگسالان ۶۵ سال به بالا اتفاق بیفتد و از این تعداد ۱۰ تا ۱۵ درصد از آن‌ها دچار آسیب می‌شوند.
در ادامه با راه‌های پیشگیری از سوانح روزهای برفی آشنا می‌شویم.
او اضافه کرد: اگر فردی مبتلا به پوکی استخوان باشد، پیشگیری از زمین خوردن بسیار اهمیت دارد، زیرا استخوان‌ها شکننده بوده و می‌تواند به راحتی و با یک لیز خوردن جزئی شکسته شود.
کارشناس پیشگیری و مبارزه با بیماری‌های غیرواگیر معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز تصریح کرد: به این افراد توصیه می‌شود اجازه ندهند استخوان‌های شکسته، توانایی‌های آنان را تهدید کند.
او افزود: از مهم‌ترین حوادث روزهای برفی سر خوردن، شکستگی، سقوط و تصادف هنگام رانندگی است. به هنگام زمین خوردن ممکن است هر نقطه‌ای از بدن دچار آسیب شود؛ اما شایع‌ترین آسیب به بافت‌های نرم بدن وارد می‌شود که شامل پیچ خوردن، کوفتگی و کوبیدگی است و گاهی هم ضربه‌ها چنان محکم است که باعث شکستگی در اندام می‌شود.
ایزدی بیان کرد: علاوه بر این در روزهای برفی به علت نبود دید کافی و لغزنده بودن سطوح، آمار تصادفات رانندگی و آسیب به سرنشینان و عابران افزایش می‌یابد.
گروه‌های آسیب پذیر
او ادامه داد: در این میان کودکان، سالمندان، افرادی مثل مبتلایان به پوکی استخوان، آرتروز یا بیماران مبتلا به دیابت که به دلیل بیماری در راه رفتن تعادل کافی ندارند، بیشتر در معرض خطر قرار دارند.
کارشناس پیشگیری و مبارزه با بیماری‌های غیرواگیر معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز گفت: برای سنین ۶۰ تا ۷۰ ساله احتمال بیشتری برای سقوط بر روی زمین پوشیده از برف وجود دارد که می‌تواند به شکستگی‌های بسیار خطرناکی در ناحیه مچ دست، استخوان گردن ران و حتی مهره‌های کمر منتهی شود.
او تصریح کرد: افرادی که دارای سن ۶۰ سال به بالا هستند ممکن است دچار پوکی استخوان باشند و یا از کنترل ضعیفی بر عضلات تحتانی بدن برخوردار باشند، بنابراین با یک سر خوردن ساده بر روی برف سقوط کرده و ممکن است دچار انواع شکستگی شوند.
بی احتیاطی و تهدید سلامت جوانان
ایزدی افزود: البته جوان‌ها هم از این حوادث مصون نیستند و گاه بی احتیاطی در جست و خیز و بازی در برف حوادث تاسفبار و جبران ناپذیری را به وجود می‌آورد.
او اضافه کرد: به عنوان مثال تیوب سواری در مکان‌های برفی، گاه نتایج جبران ناپذیری مانند ضایعات نخاعی و حتی مرگ را به همراه داشته است.
کارشناس پیشگیری و مبارزه با بیماری‌های غیرواگیر معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز ادامه داد: کلید کاهش خطر زمین خوردن، قوی نگه داشتن عضلات و تعادل خوب است که در این زمینه توصیه می‌شود دست کم ۲ تا ۳ روز در هفته با تمرکز ویژه بر ایجاد قدرت عضلانی و بهبود تعادل خود، ورزش کنیم.
او بیان کرد: برای کاهش مشکل سُرخوردن روی برف کارشناسان توصیه می‌کنند افراد از کفش‌های استاندارد استفاده کنند که دارای عاج است و سطح مقطع مناسبی بر روی زمین داشته باشد.
ایزدی افزود: افراد از مناطقی که سطح برف دست نخورده است رفت و آمد کنند، همچنین وارد آوردن فشار بر روی پنچه پا سبب کاهش سر خوردن روی برف می‌شود.
کارشناس پیشگیری و مبارزه با بیماری‌های غیرواگیر معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز تصریح کرد: پارو کردن به موقع برف، استفاده از نمک، شن و ماسه برای آب کردن برف‌ها و ایجاد مسیر برای حرکت افراد می‌تواند در کاهش خطر‌های ناشی از بارش برف و ایجاد یخبندان اثرگذار باشد.
او گفت: به همه افراد سالخورده توصیه می‌شود که تا حد امکان وارد خیابان‌های پوشیده از برف نشوند و در غیر این صورت توصیه می‌شود یک نفر از نزدیکان آنان را همراهی کند.