چیزی که ممکن است ندانید این است که مقداری از فویل به وعده غذایی شما نفوذ می‌کند و این می‌تواند برای سلامتی شما مضر باشد.
آلومینیوم تنها در فویل وجود ندارد، بلکه در کاربردی‌ترین ظروف آشپزی هم از آن استفاده می‌شود. قابلمه‌ها و ماهیتابه‌ها با آن پوشانده شده است و در برخی از ظروف آشپزخانه مانند قاشق‌های بزرگ سرو هم همین‌طور. پیش‌تر مس این نقش را به عهده داشت، اما به مرور زمان با آلومینیوم جایگزین شد؛ زیرا تولید انبوه آن ارزان‌تر و تمیز کردن آن آسان‌تر است.
اما در حالی که پختن غذا در قابلمه یا تابه آلومینیومی چیز بدی نیست، پیچیدن آن در فویل و قرار دادن آن در فر مشکل ساز خواهد بود. این امر به ویژه در مورد غذا‌های اسیدی یا تند که در دمای بالا تهیه می‌شوند صادق است.
آلومینیوم و سلامت
بدن انسان می‌تواند مقادیر کمی از آلومینیوم را به خوبی دفع کند. این بدان معناست که قرار گرفتن حداقلی در معرض آلومینیوم مشکلی ندارد. سازمان بهداشت جهانی مصرف روزانه ایمن ۴۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز را تعیین کرده است؛ بنابراین برای فردی که ۶۰ کیلوگرم وزن دارد میزان مجاز مصرف ۲۴۰۰ میلی گرم خواهد بود.
اما بسیاری از مردم در معرض مصرف بیش از میزان مصرف ایمن روزانه هستند. آلومینیوم در ذرت، پنیر زرد، نمک، گیاهان، ادویه جات و چای وجود دارد. همان‌طور که پیش‌تر توضیح داده شد در ظروف پخت و پز و همچنین در دارو‌هایی مانند آنتی اسید‌ها و ضد تعریق‌ها نیز استفاده می‌شود. سولفات آلومینیوم که از آلومینیوم مشتق شده است به عنوان منعقدکننده در فرآیند تصفیه آب آشامیدنی استفاده می‌شود.
آلومنینیوم چه مضراتی برای سلامتی دارد؟
دانشمندان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا قرار گرفتن بیش از حد در معرض آلومینیوم ممکن است تهدیدی برای سلامت انسان باشد یا خیر. به عنوان مثال، غلظت بالایی از آلومینیوم در بافت مغز بیماران مبتلا به آلزایمر شناسایی شده است. دانشمندان با بررسی جامعه افراد مسن مبتلا به آلزایمر به این نتیجه رسیدند که این یک بیماری مدرن است که از تغییر شرایط زندگی مرتبط با صنعتی شدن جامعه ایجاد شده است.
آلومینیوم خطرات دیگری نیز برای سلامتی دارد. مطالعات نشان داده اند که مصرف زیاد آلومینیوم ممکن است برای برخی از بیماران مبتلا به بیماری‌های استخوانی یا نارسایی کلیوی مضر باشد. همچنین می‌تواند سرعت رشد سلول‌های مغز انسان را کاهش دهد.
هنگام پخت و پز از فویل اجتناب کنید
با توجه به تمام این خطرات اثبات شده، تعیین غلظت آلومینیوم هنگام پخت و پز بسیار مهم است. قابلمه‌ها و سایر ظروف پخت و پز تمایل به اکسید شدن دارند و یک لایه واکنش ناپذیر ایجاد می‌کنند که از نفوذ آلومینیوم به غذا جلوگیری می‌کند. مشکل این است که وقتی قابلمه‌های خود را بعد از پخت و پز می‌شویید، آن لایه فرسوده می‌شود و آلومینیوم می‌تواند به غذای شما نفوذ کند.
اما این مشکل به راحتی قابل اجتناب است: وقتی دیگ آلومینیومی جدیدی تهیه می‌کنید، چندین بار در آن آب بجوشانید تا ته آن مات شود. این کار یک اکسیداسیون طبیعی ایجاد می‌کند که از لیچینگ (فرآیندی که یک ترکیب فلزی محلول به خاطر انحلال فلز از آن می‌شود) جلوگیری می‌کند. ممکن است وقتی تمیز و براق هستند زیباتر به نظر برسند، اما مات بودن کف آن‌ها برای غذا و سلامتی شما بهتر است.
اما پختن غذا درون فویل داستان متفاوتی دارد. فویل آلومینیومی یکبار مصرف است و شما نمی‌توانید آن لایه واکنش ناپذیر را قبل از استفاده از آن ایجاد کنید. تحقیقات نشان می‌دهد که انتقال آلومینیوم به مواد غذایی در طول فرآیند پخت مواد غذایی که در فویل آلومینیومی پیچیده شده‌اند بالاتر از حد مجاز تعیین شده توسط سازمان بهداشت جهانی است.
احتمال نفوذ آلومینیوم به غذا و در سطوح بالاتر در محلول‌های غذایی اسیدی و مایع مانند آب لیمو و گوجه‌فرنگی بیشتر از محلول‌های حاوی الکل یا نمک است. هنگامی که ادویه به مواد غذایی پخته شده در فویل آلومینیومی اضافه می‌شود، سطح لیچینگ حتی بیشتر می‌شود. هر چیز اسیدی جرقه فرآیند تهاجمی خاصی را ایجاد می‌کند که منجر به حل شدن لایه‌های آلومینیوم در غذا می‌شود.
بهتر است به جای فویل آلومنیومی از ظروف شیشه‌ای یا چینی هنگام پخت و پز استفاده کنید. با این حال بسته بندی غذای سرد در فویل بی‌خطر است، البته نه برای مدت طولانی، زیرا مواد غذایی ماندگاری خود را دارند و به علاوه آلومینیوم موجود در فویل بسته به موادی مانند ادویه جات و ترشی جات شروع به نفوذ به غذا می‌کند.
منبع: روزیاتو