به سراغ خانم شمسی رفتیم و با او هم صحبت شدیم، کسی که انگیزه قوی او ما را برای انجام مصاحبه به وجد آورد؛ خانم شمسی گفت: تا کلاس چهارم دبستان به مدرسه عادی می‌رفتم، اما بعد از آن به دلیل مواجه با مشکل بینایی مادرزادی مجبور به ترک تحصیل شدم و در مراجعه به پزشکان برای درمان مشکل بینایم قطع امید شدم.
او افزود: اما این مشکل نتوانست برای من و فعالیت هایم در جامعه محدودیتی ایجاد کند و من دوباره خودم را پیدا کردم و از همان ابتدا مخاطب رادیو و تلویزیون بودم و اشعاری را از سر ذوق برای روزنامه‌ها میفرستادم و در جشنواره‌های ملی و منطقه‌ای حضور پیدا می‌کردم.
در تمام این سال‌ها هیچ گاه از خواندن و دانستن غافل نشدم و همیشه امیدوار به آینده بودم.
تنها باتو ذوقی شد برای نگارش
این بانوی روشندل می‌گوید: سال ۱۳۸۳ خواهرم کتابی تحت عنوان تنها با تو را برایم خواند و همین باعث شد که ذوق نویسندگی در من به وجود آید.
او با بیان اینکه این کتاب یک موضوع عارفانه عاشقانه داشت افزود: این کتاب به صورت کاملا غریزه‌ای و تجربی حس نوشتن را در من بوجود آورد چرا که محور این داستان خانمی به نام الهام بود که انگیزه و اراده خیلی قوی داشت و برخلاف چالش‌های زندگیش هیچ گاه از مسیر اصلی و آرمان هایش خارج نمی‌شد و همین موضوع مرا جذب این کتاب کرد.
خانم شمسی گفت: همچنین نثر روان و سلیس این کتاب و زیبایی‌های قلم نویسنده باعث شد که به صورت تخصصی وارد نویسندگی و نگارش شوم و اولین کتابم با نام عاشقان بی نصیب در سال ۱۳۸۷ از سوی موسسه خوارزمی زیر چاپ برود.
خلق کتاب‌های جدید با چشم دل
خانم شمسی گفت: موضوعاتی که تاکنون تألیف کرده ام در زمینه فرهنگی، اجتماعی و آموزشی بوده اند به گونه‌ای که ۳۰ تألیف داشته ام که تاکنون ۷ کتاب به چاپ رسیده است.
او افزود: از این هفت کتاب دو کتاب در زمینه کنگره شهدای استان در سال ۱۳۹۷ بوده که زندگینامه شهید احمدی و شهید عبدالهی بوده است.
این بانوی روشندل عنوان کرد: همچنین کتاب آوای عشق و معجزه ژنتیک من یک کتاب علمی آموزشی است که حالت داستانی دارد و یک کار نوآور بود که در سال ۱۳۹۲ در کشور رتبه نام آور را آورد و در این کتاب مطالب مفیدی در مورد ازدواج‌های فامیلی آمده است.
بیشتر بخوانید
او در ادامه می‌گوید: از Hنجایی که علاقه زیادی به کتاب دارم در تمام اوقات فراغتم کتاب‌های خارج از درس دارم که به صورت ضبط شده گوش می‌دهم و از آن بهره می‌برم.
رمضانی رئیس اداره کتابخانه شهید احمدی شهر اسدیه گفت: خانم شمسی جزو نویسندگان فعال این شهرستان هستند و کتاب‌هایی که تألیف کردند را به کتابخانه اینجا هدیه دادند.
او افزود: از آنجایی که کتاب‌های ایشان حالت داستانی دارد در کتابخانه بسیار مورد استقبال قرار گرفته و اکثر آن ها هم اکنون به وسیله مخاطبان به امانت رفته است.
رمضانی گفت: هرچند وقت کتاب‌های خانم شمسی در نمایشگاه کتاب‌های نویسندگان بومی به نمایش گذاشته می‌شود که این کتاب‌ها جزو کتاب‌های پرمخاطب هستند.
رمضانی با اشاره به ارداه قوی این بانوی روشندل ادامه داد: خودم به شخصه کتاب‌های ایشان را مطالعه کردم که محتوای جالبی دارد و اصلا به نظر نمی رسد که نوشته یک خانم نابینا باشد.
با خواهر خانم شمسی هم گفتگو کردیم کسی که سال هاست در کنار خواهرش کار نویسندگی می‌کند به ما می‌گوید: من اولین بار کتاب تنها باتو را با خواهرم خواندم و از همان جا شروع کار ما آغاز شد و من همراه همیشگی خواهرم برای نوشتن کتاب‌های او شدم.
او ادامه می دهد: از آن سال‌ها تاکنون ۱۸ سال می گذرد و من هر روز با شوق و ذوق بیشتر در کنارشان هستم و ایشان مطالب را می‌گویند و من می‌نویسم.
او می‌گوید: وقتی شوق و ذوق نوشتن را در خواهر خودم میبینم باعث افتخارم می‌شود که می‌توانم به او کمک کنم و قدمی هم در راه علم و دانش بردارم.
خانم شمسی می‌گوید: من اکنون کتاب آرزو‌های بزرگ دنیای کوچک را می‌نویسم که سرگذشتی از روز‌های سخت و شیرین خودم است.
او افزود: در این کتاب می‌خواهم با بیان چالش‌ها و پیچیدگی‌ها برای افراد ایجاد انگیزه شود، ولی در کنارش از مسئولین هم کمی حمایت و توجه در مبحث چاپ کتاب‌ها می‌خواهم چرا که این موضوع دغدغه همیشگی من است.
خانم شمسی گفت: بزرگترین مشکل من بحث چاپ و هزینه‌های آن است که در این باره هیچ مسئولی حمایت نمی‌کند و باید کتابی به چاپ برسد تا مشتری داشته باشد و با توجه به هزینه‌ها و تورم چاپ کتاب‌ها و پرداخت هزینه به صورت شخصی برایم خیلی سخت است.
غلبه بر محدودیت با سلاح اراده
خانم شمسی علاوه بر نگارش کتاب‌هایی همچون عاشقان بی نصیب، احساس سوزان، لحظه‌های دلتنگی، آوای عشق و مجعزه ژنتیک فعال فرهنگی، فعال بسیجی و دانشجوی ارشد رشته حقوق جزا و جرم شناسی هم است و در تمام این عرصه‌ها دارای رتبه و مقام می باشد و این نشان دهنده این است که محدودیت‌های جسمی نمی‌تواند خللی در موفقیت‌های یک انسان بااراده ایجاد کند و چه بسا مسولئین می‌توانند با حمایت خود نور امیدی در دل آن ها برای ادامه راه ایجاد کنند.
گزارش از سمیرا گنجی
مرگ بر صدام ،
اگر گویی که بتوانم قدم درنه که بتوانی
وگر گویی که نتو انم برو بنشین که نتوانی