رئیس دانشگاه شهید چمران گفت: پس از برگزاری کلاس‌های نظری، دانشجویان زمان زیادی در اختیار دارند که از این زمان می‌تواند برای ارائه دروس عملی بکار گرفته‌شود.
آخوندعلی می گوید: سرفصل‌های درسی باید براساس نیاز هر منطقه تنظیم شوند، اگرچه تعریف دروس دانشگاهی براساس نیاز منطقه‌ای ضروری است، اما این موضوع را به دست فراموشی سپرده‌ایم. در وهله نخست، نیاز هر منطقه باید شناخته شود؛ سپس به یک سرفصل تبدیل شود. پس از اینکه سرفصل آموزشی تعریف شد، به یک واحد درسی تبدیل شود.
به گفته او دانشگاه‌ها با هدف برطرف کردن نیاز‌ها احداث شده‌اند، اما نظام آموزش عالی ایران، دروس کشور‌های خارجی را در طول سال‌های متمادی کپی کرده است، واضح و روشن است که دروس دانشگاهی باید بر اساس نیاز‌های بومی و منطقه‌ای تنظیم شوند.
آخوند علی گفت: با تصمیمات از مرکز نمی‌توان درباره حل مشکلات دانشگاه‌ها تصمیم‌گیری کرد؛ چرا که جنس و ماهیت مشکلات به خوبی درک نمی‌شود.
به گفته این مقام مسئول به طور قطع، دانشگاه‌ها می‌توانند براساس پتانسیل و نیاز منطقه‌ای سرفصل درسی یا رشته تعریف کنند. به طور مثال، هویزه در خوزستان قرار دارد، دانشگاه این شهر می‌تواند یک رشته برمبنای هورالعظیم تعریف کند. اگر این رشته تعریف شود، این امکان وجود دارد که برخی از دانشجویان بین‌المللی در این رشته مشغول به تحصیل شوند. این دانشگاه می‌تواند رشته‌های تحصیلی اختصاصی بر مبنای پتانسیل و نیاز منطقه ارائه دهد.
او گفت: هورالعظیم، ویژگی‌های منحصر به فردی دارد که هرکدام از ویژگی‌های این منطقه می‌تواند به یک رشته دانشگاهی تبدیل شود و حتی اقتصاد را تحت تاثیر قرار دهد. دانشگاه هویزه می‌تواند از ظرفیت برخی از گونه‌های جانوری و پرندگان که کاربرد دارویی دارند، استفاده کند. ماهی "بنیمی" در این منطقه بسیار ارزشمند است، دانشگاه هویزه می‌تواند از ظرفیت وجود این ماهی‌ها استفاده کند و رشته پرورش آبزیان تعریف کند. یا به طور مثال، رشته برق در دانشگاه هویزه تدریس می‌شود که از بعد مسافتی در نزدیکی شهر اهواز قرار دارد. به طور قطع، صندلی‌ها دانشگاه شهر هویزه در رشته برق با توجه به نزدیکی به دانشگاه اهواز خالی می‌ماند؛ بنابراین لازم است بر اساس نیاز هر منطقه رشته دانشگاهی متناسب در هر دانشگاه ایجاد شود.