نتایج منتشره نشان می‌دهد، اثرات روغن کانابیدیول (CBD) بر علائم درد و ناراحتی در بیماران سرطانی، ممکن است مؤثرتر از دارونما نباشد.
مطالعه جدید از مجموعه‌ی سه کارآزمایی بالینی به دست آمده است که اثرات حشیش پزشکی را بر بیماران تحت مراقبت تسکینی مبتلا به سرطان پیشرفته مطالعه می‌کند.
جانت هاردی، از مؤسسه تحقیقاتی Mater و محقق اصلی این پروژه گفت: این تحقیقات جهت بررسی دوز‌ها و موارد بهینه برای حشیش پزشکی است.
هاردی توضیح داد: معمولاً محصولات جدید وقتی وارد بازار می‌شوند که مطالعات پیش‌بالینی گسترده‌ای را در مورد بهترین دوز و استفاده آن انجام شده باشد، اما شاهدانه دارویی با راهنمایی بسیار کمی وارد بازار شد.
این اولین آزمایش انجام شده بر روی روغن CBD متمرکز شد و ۱۴۴ بیمار را در مراقبت‌های تسکینی بکار گرفت و به طور تصادفی به آن‌ها یک دارونما یا یک دوز از روغن CBD تا ۶۰۰ میلی گرم در روز اختصاص داد.
معیار اولیه مورد استفاده برای اندازه گیری اثرات CBD، میزان پریشانی علائم کل (TSDS) از ابزاری به نام مقیاس ارزیابی علائم ادمونتون [ESAS]بود.
این مقیاس ۹ علامت رایج در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته را اندازه گیری می‌کند و اغلب در زمینه‌های مراقبت تسکینی استفاده می‌شود.
پس از ۱۴ روز، محققان هیچ تفاوتی در معیار‌های TSDS بین گروه‌های CBD و دارونما مشاهده نکردند.
همچنین هیچ تفاوتی در سایر معیار‌های ثانویه تا ۲۸ روز مشاهده نشد.
تقریباً دو سوم از هر دو گروه دارونما و CBD در پایان دوره مطالعه "احساس بهتر یا خیلی بهتر" را گزارش کردند.
هاردی خاطرنشان کرد: این کارآزمایی نشان داد، هیچ اثر قابل تشخیصی از CBD بر تغییر در عملکرد فیزیکی یا احساسی، کیفیت کلی زندگی، خستگی، تهوع و استفراغ، درد، تنگی نفس یا کاهش اشتها وجود ندارد.
هیچ بهبودی در کنترل علائم روغن CBD در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته نسبت به آنچه که فقط از طریق مراقبت‌های تسکینی به دست می‌آید، وجود نداشت.
یافته‌های جدید در کنار مطالعه دیگری است که اخیراً منتشر شده است و به بررسی قدرت اثر دارونما در آزمایش‌های پزشکی حشیش برای درد می‌پردازد.
این تحقیق به رهبری تیمی از موسسه کارولینسکا در سوئد، ۲۰ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده را بررسی کرد که حشیش را برای درمان این بیماری بررسی می‌کرد.
در نهایت تحقیقات هیچ تفاوت معنی داری در معیار‌های درد بین شاهدانه و دارونما پیدا نکرده است.
مطالعه جدید در مجله انکولوژی بالینی منتشر شده است.
منبع: سایت نیواطلس