در واقع اندوسکانبینید‌ها ساخت اجزای داخل بدن انسان را به عهده دارند، که آن اجزاء در سیستم بیولوژیکی داخلی ما نقش مهمی دارند.

هم چنین پپتید‌ها، پلیمر‌های کوچکی هستند که از به هم پیوستن اسید‌های آمینه با ترتیب مشخصی و با پیوند پپتیدی تشکیل شده‌اند.

مطالعات انجام‌شده بر روی موش‌ها نشان می‌دهد که چگونه روش درمانی مرتبط بر اندوکانابینوئید‌ها می‌تواند از افزایش وزن جلوگیری کند و دیابت را حتی در رژیم‌های غذایی پرچرب حفظ کند. این روش توانایی تبدیل چربی سفید را به شکل قهوه‌ای مطلوب‌تری دارد.

سیستم اندوکانابینوئیدی که در دهه ۱۹۹۰ از طریق تحقیقات در مورد اثرات حشیش بر مغز انسان کشف شد، یک سیستم بیولوژیکی است که نسخه‌هایی از ترکیبات فعال حشیش را تولید می‌کند.

تحقیقات نشان داده است که چگونه اندوکانابینوئید‌ها می‌توانند در همه چیز از کاهش التهاب گرفته تا مقابله با افسردگی و شکل دادن به میکروبیوم روده نقش داشته باشند.

تأثیر سیستم اندوکانابینوئید به متابولیسم ما نیز گسترش می‌یابد و بر اشتهای ما، روش تجزیه چربی و مصرف انرژی در بدن تأثیر می‌گذارد.دانشمندان در حال بررسی راه‌هایی هستند که این سیستم ممکن است برای مقابله با چاقی و بسیاری از اثرات مرتبط با آن بر سلامتی مؤثر شود.

سیستم ارائه شده در این تحقیق، یک نسخه مصنوعی و شیمیایی یکسان از یک پپتید (اسیدآمینه) است که به طور طبیعی در سلول‌های انسان وجود دارد، اما دانشمندان با ارائه آن در دوز‌های بالاتر در آزمایش‌های حیوانی نشان داده‌اند که می‌تواند برای سلامت متابولیک بدون هیچ گونه اثرات نامطلوب بر سیستم عصبی مرکزی، مفید باشد.

در مطالعه جدید، دانشمندان برزیل، اسپانیا، ۵۰ موش را با این پپتید در مدت ۳۰ روز تحت درمان قرار دادند که نیمی از آن‌ها با رژیم غذایی استاندارد و نیمی دیگر با رژیم غذایی پرچرب تغذیه شدند.این رژیم غذایی ناسالم بود و گروه دوم وزن کمی داشتند و مقاومت کمتری نسبت به انسولین نشان دادند که نشانه دیابت نوع ۲ است.

این پپتید همچنین التهاب، چربی و علائم آسیب در کبد را کاهش داد.
جالب اینجاست که تیم تحقیقاتی متوجه شد، این ماده همچنین مقداری از چربی موش‌ها را تغییر می‌دهد.

چربی سفید نوع نامطلوبی است که انرژی اضافی را ذخیره می‌کند و دانشمندان دریافتند که این پپتید مقداری از آن را به چربی قهوه‌ای تبدیل می‌کند که به ما کمک می‌کند با سوزاندن کالری برای تولید گرما و گرم نگه داشتن بدن، لاغر بمانیم.

امر سواوینیو فرو، نویسنده این مطالعه از مؤسسه علوم زیستی پزشکی دانشگاه سائوپائولو گفت: این فرآیند با فعال شدن نوعی پروتئین جداکننده زنجیره تنفسی معروف به UCP۱ مرتبط است.

دانشمندان می‌خواهند این یافته‌های امیدوارکننده را با آزمایش‌های بیشتر روی حیوانات انجام دهند و برنامه‌ای برای انجام آزمایش‌هایی بر روی افراد انسانی دارند تا در نهایت درمان پپتید را به استفاده بالینی نزدیک‌تر کنند.

این تحقیق در مجله بین‌المللی علوم مولکولی منتشر شده است.

منبع: سایت نیواطلس