داودرضا کاظمی، استاد دانشگاه، شاعر، نویسنده و پژوهشگر ادبی، درمورد تأثیر قیصر امین پور بر رشد و ارتقاء زبان فارسی بیان کرد: قیصر امین پور، یکی از شاعران معاصر و بدون شک، یکی از برجستهترین شاعران انقلاب و دفاع مقدس است و شخصیت و آثار به جا مانده از او، از ویژگیهای بسیار ارزندهای برخوردار هستند. زیرا قیصر امین پور، شاعری با ذوق سرشار و با دانش آکادمیک است که اشعار و نقدهایی در عالیترین سطح ممکن را دارد.
به گفته این پژوهشگر ادبی، شعر قیصر امین پور در شیوه اجرا جامعیت دارد؛ به طوری که نحوه ارائه او خاص بوده و همه قالبها را در اشعار خود به کار برده است. یعنی هم شعر کودک و نوجوان و بزرگسال و حتی ترانه، سروده و هم نثر ادبی خوبی ارائه کرده و علاوه بر این، پژوهشهای ادبی متعددی انجام داده است و در همه این حوزه ها، از نظر ارزش فنی، ادبی و هنری و تخصصی، سطح خوبی را ارائه کرده که همواره مورد توجه مخاطب قرار گرفته است و به همین دلیل، شعر قیصر امین پور در زمان حیات و پس از درگذشتش، همواره با اقبال عام و خاص روبرو بوده است.
کاظمی ادامه داد: جامعیتی در حوزه اجرا و کارهای قیصر امین پور وجود دارد که به بسیاری از ذائقهها از جمله نوگرا و علاقهمند به شعر سنتی پاسخ میدهد و علاوه بر این، آثار ادبی و هنری او دارای تعادل است.
این پژوهشگر ادبی افزود: قیصر امین پور با شعر خود توانست شهرت منطقهای و تا حدّی جهانی را بدست آورد و به طور کلی، شعر او، زبانی روان، نرم و آهنگین دارد و مردم گرایانه است چراکه اشعار امین پور قابل دریافت هستند و میتوان آنها را به خاطر سپرد و این شاعر، نوعی از مردم گرایی زبانی، بافتی، واژگانی، اصطلاحات مردمی و عامیانه را در شعر خود به کار برده است تا از این رهگذر به زبان مردم بسیار نزدیک شود.
به گفته کاظمی، نکات زیبایی شناختی و منطبق با خلق اثر و مکاتب قدیم و جدید و نقد ادبی در شعر قیصر امین پور وجود دارد.
این پژوهشگر ادبی بیان کرد: قیصر امین پور، ذوق هنری بسیار زیادی داشت؛ به طوری که با خط خوش روی تخته کلاس هایش شعر مینوشت و نقاشی زیبا میکِشید که همه اینها نشان میدهد آورده ذوقی و طبع روانش تا چه اندازه زیاد بوده که از تعبیر سرشار برای او استفاده شده است؛ به طوری که میتوان پرورش ذوق هنری او را در آثارش مشاهده کرد.
کاظمی ادامه داد: «کوچه آفتاب» و «تنفس صبح» دو کتابی هستند که قیصر امین پور در سال ۶۳ منتشر کرده است و هر دوی آنها از لحاظ ارزش ادبی و هنری با دیگر آثارش تفاوت زیادی دارند که این تفاوت مربوط به زندگی ادبی و هنری قیصر امین پور است که در آن، دانش آکادمیک هم وجود دارد.
به گفته این استاد دانشگاه، وجه غنایی و حماسی و وجه نمای غنایی و حماسی، حضور پُررنگی در سراسر دوران شاعری قیصر امین پور دارند و ما این دو را ستایش میکنیم.
کاظمی، درمورد دلیل برجسته بودن شعر قیصر امین پور بیان کرد: در همه آثار شادروان قیصر امین پور، فرم و محتوا، در سطح قابل قبولی ارائه شده است و در دورههای مختلف نیز میتوان تفاوتی میان محتوانگری و معنامندی و علاقه به وجه رسانهای شعر در کار این شاعر بزرگ مشاهده کرد.
کاظمی افزود: محمود فتوحی، مقاله ارزشمندی با عنوان «سه صدا، سه رنگ و سه سبک در شعر قیصر امین پور» که تا حدودی درمورد دورههای شعری این شاعر معاصر سخن گفته و دوران شاعری قیصر را در سه دوره عنوان کرده است که دوره اول مربوط به آغاز انقلاب تا پایان جنگ (۱۳۵۷-۱۳۶۷) و آن را سبک سرخ معرفی کرده و درواقع، صدای شعر قیصر، صدای فعال و دینامیک و دوره عمل گرایی انقلابی و آرمان گرایی ایدئولوژیک شعر قیصر امین پور است که او، این نوع شعرها را به خدمت شعر جنگ میآورد؛ به طوری که این شاعر بزرگ، از این که آرمانهای خود را به طور آشکار در شعر فریاد بزند هیچ هراسی ندارد و از این که گاهی، شعرش آمیخته با شعار باشد نیز ترسی ندارد و همچنین، سرودههایی برای جنگ دارد و دو کتاب قیصر امین پور که در حوزه جنگ است، دو تفنگ است و همواره به سمت دشمن است و شلیکهای موثری میکنند.