در افرادی که از نظر شناختی سالم هستند، اما خطر ژنتیکی بالایی برای ابتلا به آلزایمر دارند، ارتباط بین شبکیه و ساختارهای مختلف مغز مانند قشر انتورینال، شکنج زبانی و هیپوکامپ که در نتیجه بیماری دچار تغییراتی می‌شوند، نشان داده شده است.
به نقل از نوروساینس نیوز، این نتیجه اصلی پژوهشی است که به سرپرستی "موسسه تحقیقات چشم پزشکی رامون کاسترویژو" (IIORC) در "دانشگاه کمپلوتنسه مادرید" (UCM) اسپانیا در حال انجام است.
این پژوهش برای نخستین بار، ارتباط بین نواحی شبکیه و ساختارهای مغزی را مورد بررسی قرار داده است که با ابتلا به آلزایمر، بیشتر تحت تاثیر قرار می‌گیرند؛ بیماری که هنگام ظهور نخستین نشانه‌های آن، ممکن است دو دهه از آغاز آن گذشته باشد.
"اینس لوپز کوئنکا" (Inés López-Cuenca)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: این بدان معناست که شبکیه ممکن است اطلاعاتی را در مورد وضعیت مغز و تغییرات رخ‌داده در آن، ارائه دهد.
"بیمارستان بالینی سن کارلوس"(San Carlos Clinical Hospital) و "دانشگاه پلی‌تکنیک مادرید" (UPM) نیز در این پژوهش با دانشگاه کمپلوتنسه مادرید همکاری داشته‌اند.
پژوهشگران برای انجام این پژوهش، گروهی از بیماران را مورد بررسی قرار دادند که پدر یا مادر آنها از آلزایمر رنج می‌بردند و جهشی در ژن "ApoE ɛ4" داشتند که آنها را مستعد ابتلا به این بیماری می‌کند. معاینات چشمی روی بیماران انجام گرفت؛ سپس، این آزمایش‌ها با نتایج آزمایش‌های ام‌آرآی (MRI) که در بیمارستان بالینی سن کارلوس انجام شده بودند، مقایسه شدند.
کوئنکا گفت: نتایج به دست آمده نشان داد که این افراد در حال حاضر تغییراتی را در برخی از نواحی شبکیه چشم نشان می‌دهند؛ در حالی که نتیجه ام‌آرآی مغز هنوز طبیعی است.
این گروه پژوهشی علاوه بر بررسی ساختار شبکیه، در حال جمع‌آوری داده‌هایی در مورد بینایی بیماران هستند تا نحوه عملکرد شبکه بینایی در این مراحل از بیماری را که هنوز بدون علامت هستند، کشف کنند.