برای اولین بار در تاریخ، جهان با شیوع بین المللی آبله میمون مواجه است. سازمان بهداشت جهانی یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی اعلام کرده است که هماهنگی و اشتراک منابع و اطلاعات را بین کشور‌ها افزایش می‌دهد. 

پزشکان بیش از ۱۶۰۰۰ مورد را در سراسر جهان، از آرژانتین تا امارات متحده عربی شناسایی کرده اند. CDC _مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا تا روز جمعه نزدیک به ۲۹۰۰ مورد در آمریکاگزارش کرده است.

دکتر ماریا ون کرخوف از سازمان بهداشت جهانی در ماه ژوئن گفت: چنین گسترش جغرافیایی گسترده‌ای نشان می‌دهد که انتقال گسترده انسان به انسان در حال حاضر در جریان است.این انتقال به احتمال زیاد برای چندین هفته، اگر نه ماه‌ها ادامه داشته است.

دو مطالعه، که ماه گذشته منتشر شد، نشان می‌دهد که ویروس در برخی از جوامع پرتغال و بریتانیا در حال گسترش است، که شناسایی نشده است. زیرا، در مجموع موارد به یکدیگر مرتبط نیستند یا به یک مکان یا فعالیت مشترک مرتبط نیستند. دانشمندان نتیجه می‌گیرند که مقامات بهداشتی نمی‌دانند مردم کجا به این ویروس مبتلا می‌شوند و بسیاری از موارد تشخیص داده نمی‌شوند.

جنیفر مک‌کوئیستون، معاون مدیر بخش پاتوژن‌ها و آسیب‌شناسی با عواقب بالا در مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، روز جمعه گفت: «ممکن است انتقالی در سطح جامعه اتفاق بیفتد؛ و به همین دلیل است که ما می‌خواهیم واقعاً تلاش‌های نظارتی خود را افزایش دهیم.» این شکاف در تشخیص ممکن است به این دلیل باشد که علائم آبله میمون در این شیوع می‌تواند بسیار ظریف‌تر از موارد شناختی گذشته باشد.
در نتیجه، مقامات بهداشتی از کارکنان مراقبت‌های بهداشتی  و افرادی که ممکن است در معرض آن قرار گرفته باشند، می‌خواهند که مراقب علائم آبله میمون، به ویژه نشانه‌های راش باشند.

اما این بثورات اغلب شبیه چه چیزی هستند؟ دکتر بیماری‌های عفونی دونالد وین در دانشگاه مک گیل می‌گوید معلوم شد که این علائم، شبیه آنچه که کتاب‌های درسی پزشکی نشان می‌دهند، نیست.

این تصاویر افرادی را با تنه یا دست‌های پوشیده از تاول‌های پر از چرک نشان می‌دهند. وین و سایر پزشکان درگیر با شیوع می‌گویند: آنچه در این شیوع اتفاق می‌افتد می‌تواند بسیار ظریف‌تر باشد. در واقع، برخی از بیماران تنها یک یا دو ضایعه کوچک دارند که به راحتی می‌توان آن‌ها را با ضایعات ناشی از چندین بیماری مقاربتی مانند تبخال و سیفلیس اشتباه گرفت.

وین می‌گوید: فکر می‌کنم این اتفاق واقعاً فوق بحرانی است، زیرا می‌توانید ببینید که چگونه می‌توان ردیابی این بیماران را از دست داد. اما آن‌ها هنوز مسری هستند و ممکن است باعث گسترش بیماری شوند.وین به درمان ۵ نفر مبتلا به آبله میمون در مرکز بهداشت دانشگاه مک گیل در مونترال کمک کرده است. او می‌گوید شیوع بیماری در آن شهر حداقل ۵۰ مورد را شامل می‌شود.

در یک صبح اوایل تابستان امسال، یکی از همکارانش تماس گرفت تا در مورد بیمار مبتلا به آبله میمون صحبت کند که فقط یک ضایعه داشت. او می‌گوید: ضایعه پوستی بیمار که برای تایید تشخیص نمونه برداری کرد، بسیار ظریف است. این چیزی نیست که در تصاویر گوگل از آبله میمونی می‌بینید. در کتاب‌های درسی و در بسیاری از وب‌سایت‌های آژانس، آبله میمون به‌عنوان بیماری توصیف می‌شود که با علائمی شبیه آنفولانزا، از جمله تب، خستگی و یک غده لنفاوی متورم شروع می‌شود. سپس حدود یک هفته بعد، راش ابتدا روی صورت و سپس در اندام‌ها ظاهر می‌شود. این بثورات حاوی تاول‌های دردناکی است که در نهایت پر از چرک و پوسته پوسته می‌شوند. در نهایت می‌تواند تنه یا کل بدن را بپوشاند.

وین می‌گوید: بنابراین در آبله میمون‌های کلاسیک، که در کتاب‌های درسی توضیح داده شده است، شما باید دو مرحله داشته باشید. اما در این شیوع فعلی، علائم بسیاری از افراد به هیچ وجه با این مشخصات مطابقت ندارد، وین و چندین پزشک درگیر با این موارد می‌گویند. برای شروع، راش اغلب روی صورت یا اندام‌ها نیست. در عوض، معمولاً از ناحیه تناسلی یا مقعد شروع می‌شود و گاهی اوقات به سایر قسمت‌های بدن سرایت نمی‌کند.

وین می‌گوید: شما ضایعات آبله پوستی سر تا پا ندارید. در عوض فقط در یک ناحیه از بدن مانند نواحی تناسلی، راش موضعی است. برخی افراد فقط یک یا دو آبله دارند؛ بنابراین تعداد آن‌ها زیاد نیست.گاهی اوقات حتی یک آبله هم نیست، بلکه یک زخم یا دهانه است. اما حتی اگر فقط قسمت کوچکی از بدن تحت تأثیر قرار گرفته باشد، آبله میمونی لزوماً یک بیماری خفیف نیست.

جنیفر مک‌کویستون از CDC می‌گوید: بثورات می‌تواند واقعاً دردناک باشد، و برخی از بیماران گزارش کرده‌اند که برای آرام کردن درد به دارو‌های مسکن نیاز دارند. زخم‌ها همچنین می‌توانند باعث ایجاد اسکار طولانی مدت روی پوست شوند.

وین و سایر پزشکان دریافته‌اند که گاهی اوقات اصلاً علائمی شبیه آنفولانزا، برای آبله میمونی ظاهر نمی‌شوند، یا ممکن است پس از ظاهر شدن ضایعات پوستی ظاهر شوند. مثلا گاهی اوقات بیماران یک غده لنفاوی متورم دارند و گاهی اوقات این طور نیست.

آگام رائو، متخصص بیماری‌های عفونی گفت: برخی از بیماران دارای التهاب رکتوم هستند.در یک کلینیک در مونترال، یک بیمار مبتلا به آبله میمونی یک ضایعه کوچک در آلت تناسلی خود داشت که دردناک نبود. آگورا، در توییتر توضیح داد. او نوشت:ما باید شاخص بالایی از احتمال حداکثری برای موارد «غیر معمول» Monkeypox یا آبله میمونی داشته باشیم.

با توجه به این طیف گسترده از علائم، مقامات بهداشتی در بریتانیا به دنبال موارد جدید هستند. آن‌ها از مردم می‌خواهند که هر نوع بثوراتی را زیر نظر داشته باشند.

این آژانس در روز سه‌شنبه نوشت: خطر برای جمعیت بریتانیا کم است، اما ما از مردم می‌خواهیم نسبت به هرگونه بثورات یا ضایعات جدیدی که مانند لکه‌ها، زخم‌ها یا تاول‌ها در هر قسمت از بدنشان ظاهر می‌شود، هوشیار باشند. اگرچه این توصیه برای همه صدق می‌کند، اما اکثر موارد شناسایی شده تا به امروز در میان مردان همجنس گرا، دوجنسه و مردانی بوده است که با مردان رابطه جنسی دارند، بنابراین از این افراد به ویژه می‌خواهیم که از علائم آن آگاه باشند، به ویژه اگر آن‌ها اخیراً شریک جنسی جدیدی داشته اند.

به طور کلی، آبله میمون عمدتاً از طریق تماس نزدیک با فرد آلوده، از جمله تماس با بثورات یا ضایعات پوستی، گسترش می‌یابد.

ماتئو پروچازکا اپیدمیولوژیست توضیح داد: به دلیل تماس ما با یکدیگر در طول رابطه جنسی، معمولاً پوست به پوست برای مدتی، خطر انتقال ویروس به یکدیگر بیشتر است؛ که دارای شبکه‌های جنسی شدید هستند، ممکن است فقط به دلیل رفتار بالقوه و تعداد تماس‌هایی که دارند، شاهد افزایش در این موارد باشند.بنابراین کمتر به هویت جنسی و بیشتر در مورد شبکه‌های جنسی مربوط می‌شود.

دکتر ماریا ون کرخوو از WHO گفت: اگرچه نظارت تاکنون بر مردانی متمرکز بوده است که با مردان رابطه جنسی دارند، کشور‌ها اکنون دامنه جستجوی خود را گسترش می‌دهند و باید نسبت به تماس‌های جنسی حساس بود و امکان ابتلا به ویروس آبله میمون را در نظر گرفت.

منبع: سایت نشنال ردیو