محمد عشقی مدیر عامل یک شرکت دانش بنیان گفت: این محصول یک ابزار پوشیدنی به صورت سخت‌افزاری بوده که به دسته عینک افراد نابینا متصل می‌شود و قادر است متون چاپی فارسی که در مقابل آن قرار دارد را به متن تایپی تبدیل کرده و به صورت گفتار برای فرد نابینا پخش کند.این محصول می‌تواند برای کاربری‌های دیگری مناسب‌سازی و به کار گرفته شود؛ برای مثال اشخاص توریست، عکس‌های دارای نوشته فارسی را به زبان خودشان به صورت گفتار پخش کند.
افراد بخش عمده‌ای از دانش و اطلاعات دریافتی‌شان را از طریق نوشته‌ها کسب می‌کنند. نابینایان قادر به استفاده از تمام این اطلاعات نیستند و خط بریل تنها بخشی از مشکل را برطرف کرده است. استفاده از خط بریل تنها برای کتاب‌ها کاربرد دارد و علاوه بر این محدودیت، مشکلات دیگری از جمله گران بودن چاپ، حجیم بودن کتب و از بین رفتن تدریجی خط بریل ، نیاز به آموزش جداگانه دارد.
مدیرعامل این شرکت می‌گوید که از طرف دیگر دسترسی زمانبر و دشوار به نرم‌افزارهای نویسه‌خوان نوری (optical character recognition(OCR)) که اغلب بر روی کامپیوتر قابل اجرا هستند، استفاده از این نرم‌افزارها برای یک نابینا کاربری‌های روزانه دشوار می‌کند. بنابراین دستگاه سخت‌افزاری که می‌تواند بدون نیاز به اینترنت و به صورت بی وقفه متون فارسی را برای یک فرد نابینا بخواند، سرعت خواندن توسط آن ها را بالا برده و استقلال آنها را افزایش دهد.نمونه سخت‌افزاری OCR مختص نابینایان تاکنون در داخل کشور ساخته نشده است.
عشقی با اشاره به نمونه خارجی این محصول بیان کرد: استفاده از نرم‌افزار برای کاربرد OCR برای یک نابینا دشوار و زمانبر است. از آن جا که نیاز به کامپیوتر برای استفاده از این نرم‌افزارها وجود دارد، شخص نابینا باید صفحه مورد نظر را اسکن نموده و یا از آن عکس بگیرد و فایل‌ها را به کامپیوتر منتقل کند، سپس نرم‌افزار را اجرا کرده و فایل مورد نظر را در آن آپلود کند و خروجی را با استفاده از نرم‌افزار یا صفحه‌خوان بشنود. از طرف دیگر استفاده از آنها فقط در منزل یا جایی که کامپیوتر در دسترس است، امکان‌پذیر است. این نرم‌افزار ها از قابلیت Google OCR استفاده می‌کنند، بنابراین نیاز به اتصال به اینترنت وجود دارد در حالی که محصول ما بدون نیاز به اینترنت است و تمام پردازش‌ها در سخت‌افزار دستگاه انجام می‌گیرد.
عصای هدایتگر در زمینه مسیریابی برای نابینایان ارائه شده است. افراد نابینا برای قدم برداشتن در معابر، با تماس عصای خود به موزاییک مخصوص نابینایان، مسیر پیاده‌رو را دنبال می‌کنند. این محصول با دنبال کردن رنگ‌ها، مسیریابی را انجام می‌دهد. رنگ‌ها نسبت به موزاییک هزینه کم‌تری دارند و برای اجرا نیاز به فعالیت عمرانی ندارند و همچنین با استفاده از رنگ‌های مختلف، می‌توان علاوه بر پیاده‌رو، مسیرها و مکان‌های دیگر را تشخیص داد و از یکدیگر تفکیک کرد.
او بیان کرد: این وسیله روی عصای شخص نابینا نصب می‌شود و پس از روشن شدن، ماژول تشخیص رنگ اطلاعاتی را برای پردازنده می‌فرستد و پردازنده مشخص می‌کند که چه رنگی مقابل ماژول رنگ قرار دارد. در ادامه متناسب با این که شخص نابینا چه نوع هشداری را از قبل انتخاب کرده است، یک هشدار صوتی، لرزشی و یا گفتاری تولید می‌شود؛ هر هشدار به یک رنگ خاص اشاره می‌کند و نابینا با دانستن این هشدارها، متوجه می‌شود رنگ پیش روی او چه رنگی است. در نتیجه می‌تواند برای ادامه مسیر تصمیم‌گیری کند. در حال حاضر این محصول سه رنگ: قرمز، آبی و سبز را در محیط بیرون، با دقت بسیار بالا شناسایی می‌کند.
عشقی با اشاره به نمونه های داخلی و خارجی این محصول تاکید کرد که نمونه مشابه داخلی و خارجی برای محصول وجود ندارد. اما نمونه عصاهایی با روش‌های دیگر مسیریابی وجود دارند؛ برای مثال در خارج از کشور بر روی موزاییک‌های مخصوص نابینایان، QR کدهایی برای دریافت اطلاعات بیشتر در محل تقاطع‌ها تعبیه شده‌اند، در داخل کشور نیز روش‌های مسیریابی با RFID تگ‌ها و دنبال کردن خطوط فلزی وجود دارند که البته به مرحله اجرا و استفاده نرسیده‌اند.
بیشتربخوانید