حجت الله سلطانی سفیر ایران در ونزوئلا با حضور در برنامه گفت‌و‌گوی ویژه خبری به سوالات زیر در خصوص چشم انداز روابط تهران و کاراکاس با سفر رئیس جمهور ونزوئلا به ایران پرداخت.
چرا علی رغم توانمندی‌هایی که در حوزه‌های مختلف داریم نتوانستم در حوزه ونزوئلا به خوبی استفاده کنیم؟
ونزوئلا واردکننده ماکارونی است و طبق آمار در سال، ۱۸۰ هزار تن ماکارونی وارد می‌کند.
در اولین محموله ماکارونی که سال قبل به ونزوئلا صادر کردیم، توانستیم در رقابت با ترک‌ها این بازار را به دست آوریم. تصور و انتظار بر این بود که بتوانیم این مسیر را ادامه دهیم و این ۱۸۰ هزار تن را ما به بازار عرضه کنیم، اما نتوانستیم این عرضه را به صورت مستمر انجام دهیم.
بستر فراهم است و کالا‌های ما از نظر قیمت و کیفیت قابل رقابت است، اما بخشی به عدم آشنایی و اطلاع تجار از فرصت‌هایی که در ونزوئلاست بر می‌گردد.
بخش خصوصی جنب و جوش بیشتری در روابط دارد. امیدواریم با سندی که امضا شد و به پشتیبانی هر دو رئیس جمهور رسیده بتوانیم رکورد خوبی در روابط داشته باشیم.
آیا ایران به ونزوئلا کمک بلاعوض می‌کند؟
ما هیچ وقت کمک بلاعوض به ونزوئلا نداشتیم.
سند‌های ۲۰ ساله تا چه حد چالش‌ها را مرتفع می‌کند؟
اگر ما یک کشتی چارتر از ایران به ونزوئلا بگذاریم و رفت و برگشت کالا داشته باشیم. هر کانتینر ۴۰ فوت ۳ هزار و ۵۰۰ تا ۴ هزار دلار هزینه حمل دارد.
اگر تاجر با هزینه حمل ۴ هزار دلار و ۵ هزار دلار نتواند با کانتینر چینی رقابت کند، باید بر روی قیمت محصولات خود بازبینی کند. باید به کالای ایرانی باور داشته باشیم. زمانی که فروشگاه ایرانی در ونزوئلا باز شد مردم تا ۲،۳ ساعت در صف بودند تا فروشگاه را ببیند و کالا خریداری کند.
روند ارسال کالا باید به صورت مستمر ادامه داشته باشد. خط کشتیرانی حلقه مفقوده ما در روابط با ونزوئلا است. اگر خط کشتیرانی برقرار شود تحول جدی ایجاد خواهد شد. تا کنون روابطمان در حوزه‌های مختلف گسترش پیدا کرده است، در سند حوزه‌ها به صورت مشخص دیده شده و توانمندی و ظرفیت هر یک از کشور‌ها دیده شده است.
چشم‌انداز روابط ۲۰ سال آینده در سند مشخص شده است. در این سند اشاره‌ای به عدد و رقم نشده است. فقط چشم‌انداز روابط برای سال آینده باید ترسیم شود. بر اساس توانمندی و نیازمندی متقابل با کار کارشناسی دقیق حوزه‌ها مشخص شده است.
روابط با کشور‌ها همیشه به یک صورت نیست عوامل متعددی بر روابط کشور‌ها حاکم است. البته فراز و فرود‌هایی در روابط وجود دارد. در دولت سیزدهم اراده محکم و قاطعی برای تقویت و گسترش سطح همکاری‌ها با ونزوئلا وجود دارد.
روابط ما در دوره جدید با ونزوئلا چگونه است؟
اشتراکات سیاسی ایران و ونزوئلا به هم نزدیک است. در گام اول مفاهمه سیاسی بود که دوران جدیدی را در روابط ایران و ونزوئلا ایجاد کرد.
ایران و ونزوئلا در بسیاری از حوزه‌ها مکمل یکدیگر هستند. این روابط هم در حوزه سیاسی به عنوان یک کشور متحد برای ایران و هم در حوزه اقتصادی که درآمد ارزی از طریق صادرات کسب کرده ایم مفید به فایده است.
در دوره آقای احمدی‌نژاد آیا روابط ایران با ونزوئلا به اوج رسیده بود؟
در آن زمان تبادل هیئت‌ها اعم از روسای جمهور و هیات‌های اقتصادی را داشتیم که بسیار بالا بود. در یک مقطعی در دوران آقای روحانی این آمار کاهش پیدا کرد، اما بعدا در اواخر دولت افزایش یافت. تحریم ونزوئلا از ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ شدت گرفت و این مسئله برای ما یک فرصت است.
امروز در حاشیه برنامه‌ها، نمایشگاه تکنولوژی و فناوری ایران برگزار شد. محصولاتی که شرکت‌های ایرانی در آنجا عرضه کردند تقریباً اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها را مادورو اعلام کرد که احتیاج دارند و از تمام شرکت‌ها خواست که این شرکت‌ها را در ونزوئلا دایر شوند.
شرکت‌های ما نیازمند بازار هستند و ونزوئلا به صورت خاص و بعد کشور‌های پیرامونی به طور عام بازار مناسبی برای صادرات فناوری و کالا‌های ما خواهد بود. ونزوئلا بازار بسیار مستعدی برای صادرات کالا‌های ماست.
کالا‌های ما از کالا‌های ترکیه چیزی از نظر کیفیت و قیمت کم ندارد، اما باید کالا‌های ما به قفسه فروشگاه برسد و به بازار ونزوئلا عرضه و شناسایی شود که متاسفانه تا الان این اتفاق صورت نگرفته است.
آیا توسعه مناسبات بین ونزوئلا و آمریکای لاتین دچار خدشه شده است؟
روابط بین الملل در سطح کلان مراکز بالادستی را تعیین می‌کند. وزارت خارجه مجری سیاست‌هاست. موتور محرکه اقتصادی ما با آمریکای لاتین و ونزوئلا بدنه اقتصادی وزارت خارجه است، به طوری که وزارت خارجه پیش روی این رقابت است و بستر را فراهم می‌کند.
مقام معظم رهبری در بخشی از فرمایشات خودشان اعلام کردند که آمریکای لاتین عمق استراتژیک جمهوری اسلامی ایران است و فرمایشات ایشان حکیمانه و درست است. آمریکای لاتین از نظر سیاسی، فرهنگی و اقتصادی منطقه‌ای بکر و بسیار مناسب برای فعالیت ایران خواهد بود.