کبوتری بی بال و پرم امانم می‌دهی یا امام هشتم؟ با دستان تهی ام آمده ام تا مرا قبولم کنی.
چیزی جز دلتنگی برایت نیاورده ام یا ضامن آهو، کاش جای کبوتران حرمت بودن تا دلم را روانه گنبدت میکردم.
حتی جایی میان قدم های زائرانت می پیچیدم و تنم را متبرک به گرد پای آنها میکردم.
کاش کبوتر بودم تا سر بر خاک حرم تو می‌گذاشتم و رزق روزم را از زمین بارگاه تو می‌گرفتم.
فالاروپ گردن سرخ نام این پرندگان زیبا است که در حریم امن رضوی مشغول دانه خوردن هستند و از خوان نعمت امام هشتم بهره‌مند می‌شوند.
جانم به فدای اقا و ارباب مهربانی ها ای امام رضا جانم
ماییم که به درگاهت آمده ایم نوکرآستان بخششت
ای آفتاب عالم تاب طوس