برخی از افراد با سبک زندگی نادرست و مصرف برخی از مواد غذایی، تنها به سلامت خود آسیب وارد خواهند کرد؛ بنابراین نگاه به چند اصل مهم و حیاتی برای آن‌هایی که اشتباهات زیادی در زندگی انجام می‌دهند، می‌تواند کمک کننده باشد.
تحقیقات نشان می‌دهند حتی ده دقیقه ارتباط گفتاری روزانه توانایی ذهنی را افزایش خواهد داد. صحبت کردن به تحریک مغز کمک می‌کند و ساکت بودن می‌تواند در بلند مدت تضعیف فعالیت این اندام مهم را در پی داشته باشد.
قند زیاد بر فاکتور نوروتروفیک مغز که مسئول تولید نورون ها است، تاثیر نامطلوب می‌گذارد. تاثیر نامطلوب می‌گذارد. BONF در تشکیل حافظه بلند مدت و یادگیری، نقش مهمی دارد و آسیب به آن یکی از آسیب‌های مهم به مغز تلقی می‌شود.
نخوردن صبحانه یکی از آسیب زننده‌ترین عادت‌ها به مغز است. تحقیقات نشان می‌دهند دانش آموزانی که به صورت منظم صبحانه می‌خورند، عملکرد بهتری در مدرسه دارند. نخوردن صبحانه باعث کاهش قند خون می‌شود و بر عملکرد مغز تاثیر منفی می‌گذارد.
مصرف زیاد فست فود‌ها در رژیم غذایی بر ارتباط میان سلول‌های مغزی تاثیر می‌گذارد و تشکیل حافظه بلندمدت و کوتاه مدت را دچار مشکل می‌کند.
در سنین ۱۶ تا ۲۵ سال بهره وری مغز به اوج خود می‌رسد و پس از آن به تدریج شروع به کاهش می‌کند؛ اما تحقیقات گسترده نشان می‌دهند تمرینات منظم مغزی مانند مطالعه و حل کردن پازل می‌توانند عملکرد مغز را حتی در افرادی که شاهد علائم اولیه زوال عقل هستند، به میزان چشمگیری بهبود ببخشند.
۷۰ تا ۸۰ درصد مغز را آب تشکیل می‌دهد. افزون بر این، آب مسئول رساندن مواد غذایی ضروری به مغز است؛ بنابراین مغز زمانی بهترین عملکرد را نشان می‌دهد که بدن دچار کمبود آب نباشد.
در طول یک رژیم غذایی سخت، فقط بدن نیست که وزن از دست می‌دهد. بر اساس تحقیقات، محدودیت‌های غذایی سخت در رژیم غذایی باعث می‌شوند مغز به خوردن خودش بپردازد.
ورزش با تاثیرات مثبت بر سنتز فاکتور نوروتورفیک، می‌تواند به عملکرد بهتر مغز و تشکیل حافظه بلندمدت کمک کند.
پوشاندن سر با پتو هنگام خواب، میزان اکسیژنی را که وارد بدن می‌شود کاهش می‌دهد. در این حالت، تنفس هوایی که حاوی مقدار زیادی دی اکسید کربن است باعث می‌شود اکسیژن کمتری به مغز برسد و مغز در بلند مدت آسیب ببیند.