شرکت در راهپیمایی همراه با کودکان، قواعد خاص خودش را دارد. بزرگترها باید با زبان روزه، بچه‌ها را مدیریت کنند. ظاهرش کمی سخت است، اما قطعا شیرینی و رشد آن بیشتر از سختیش خواهد بود. بعد از دو سال که به علت همه‌گیری بیماری، تقریبا راهپیمایی‌ها تعطیل بوده‌اند، مرور راه و رسم حضور در این آیین شریف، می‌تواند فایده بخش باشد.
روزه خواران کوچک
درست است که بزرگترها روزه هستند، اما در مدت نسبتا طولانی راهپیمایی، کودکان معمولا تشنه و گرسنه می‌شوند. اگر فرزندتان کوچک است و حدودا زیر ۵ سال سن دارد، دیگران هم کاملا شرایط او را درک می‌کنند و می‌توانید حتی در انظار عمومی به او آب یا خوراکی بدهید. البته سعی کنید خوراکی هوس انگیز و پررنگ و لعاب نباشد تا قدری مراعات حال دیگران شده باشد. مثلا بیسکوییت یا چوب شور یا خشکبار سنتی گزینه‌های خوبی هستند. همراه داشتن بطری آب هم که خیلی ضروری است، اما درمورد کودکان بزرگتر، هم دیگران چندان حس خوبی به خوراکی خوردن شان ندارند، هم خود آن‌ها قدرت درک این موضوع را پیدا کرده‌اند که دیگران روزه هستند و بهتر است جلوی آن‌ها چیزی خورده و آشامیده نشود. پس سعی کنید در موارد اندکی که طلبشان خیلی شدید نیست، با آن‌ها تمرین تحمل کنید و در سایر موارد هم برای خوردن و آشامیدنشان حالت مخفیانه ایجاد کنید، مثلا زیر چادر یا گوشه دیوار. حتی اگر این مخفیکاری حالت ساختگی داشته باشد، پیام حرمت نگه داشتن در ماه رمضان را به کودک منتقل می‌کند.
وسیله نقلیه
کودکان زیر چهارسال توانایی راه رفتن در کل مسیر را ندارند، پس حتما کالسکه یا سه چرخه فرمان‌دار با خودتان ببرید تا مجبور به بغل کردن آن‌ها نشوید. بعضی کودکان حرکت کند کالسکه را دوست ندارند و اگر کالسکه گاهی توقف کند یا سرعتش به قدر کافی زیاد نباشد، تلاش می‌کنند که آن را ترک کنند. در راهپیمایی معمولا همین حالت برقرار است. پس برای میخکوب کردن کودکان در کالسکه، از خوردنی‌هایی همچون ذرت بوداده، مغزجات، میوه‌های دانه ای، نخودچی و کشمش و ... بهره ببرید. اسباب بازی‌های ریز و بادکنک هم می‌توانند همین نقش را ایفا کنند. یادتان باشد که کریر و حمل‌کننده‌های دستی، اصلا گزینه خوبی برای راهپیمایی رفتن با نوزادان نیستند، اما به عکس، آغوشی می‌تواند در بخشی از مسیر کار شما را راحت‌تر کند.
گلاب به رویتان
اگر کودکتان را به تازگی از پوشک گرفته اید، یا باید به همراهی با راهپیمایان در بخش کوتاهی از مسیر اکتفا کنید و زود به خانه برگردید و یا این یک روز قید دستورالعمل‌های فرایند از پوشک گرفتن را بزنید و کودکتان را پوشک کنید. پوشک‌های شورتی که مدتی است نسخه ایرانی‌شان هم در بازار یافت می‌شود، می‌توانند به کمک شما بیایند. ظاهرشان با پوشک متفاوت است، اما همان کارایی را دارند. البته اگر در مسیر راهپیمایی، چند سرویس بهداشتی مناسب و در دسترس سراغ دارید، قضیه فرق می‌کند و می‌توانید آرامش خود را حفظ کنید!
ابزارکار
حتما نمادی از فرهنگ و روحیه انقلابی برای فرزندتان به همراه داشته باشید. مواردی همچون پیشانی بند، چفیه، پرچم ایران، پرچم فلسطین، تصویر امام خمینی (ره)، تصویر شهدای مقاومت و .... کودکان به استفاده از چنین چیز‌هایی علاقه‌مندند و از طریق این نماد‌های عینی، ارتباط بهتری با آیین‌ها و گفتمان‌های انتزاعی برقرار می‌کنند. اگر کودکتان در سنی است که توانایی نقاشی کشیدن یا کاردستی درست کردن دارد، می‌توانید با کمک خود او چیز‌هایی را برای در دست گرفتن، آماده کنید، یک نقاشی از بچه‌های فلسطینی، یک پرچم که با کاغذرنگی درست شده، شعار کودکانه‌ای که شما یا خودش نوشته‌اید و او تزیینش کرده، عروسک دست‌ساز کثیف و نامرتب به عنوان نماد اسرائیل یا آمریکا و ...
مشت محکم خاطره انگیز
روز قدس برای بزرگترها یادآور تلخی چندین دهه ظلم ظالمان و مبارزه مظلومین با دست خالی است، اما کودکان نمی‌توانند و نباید در این تلخی و غم شریک شوند. پس سعی کنید خاطره خوبی از این روز در ذهنشان ماندگار شود و به آن‌ها خوش بگذرد. مسیر را در حد توان فرزندانتان انتخاب کنید و هروقت خسته شدند، دیگر ادامه ندهید. یادتان باشد که کمی پول نقد به همراه داشته باشید تا اگر به بادکنک فروش‌ها برخوردید، صدای ناله و ضجه کودکانتان بالا نرود. بعضی از آن‌ها کارتخوان ندارند، اما بادکنک‌های افسونگری دارند که بچه‌ها نمی‌توانند برای به دست آوردنشان آنقدر صبر کنند تا شما یک دستگاه خودپرداز پیدا کنید. اگر با یک برنامه ریزی ویژه و هر ساله این روز را در ذهن فرزندانتان برجسته و خاطره انگیز کنید، پای در مسیر خوبی نهاده‌اید. نوه‌هایی که هر سال بعد از راهپیمایی به خانه مادربزرگ می‌روند و آنجا حسابی با هم بازی می‌کنند و یک افطاری دل‌انگیز مثل دلمه می‌خورند، خاطره شیرین روز‌های قدس کودکی هرگز از ذهنشان نمی‌رود. همین طور بچه‌هایی که هر سال بعد از پایان راهپیمایی، با گروهی از دوستان همسن و سالشان به آب بازی یا شن‌بازی در یکی از پارک‌های نزدیک می‌روند. قبل، حین یا بعد از راهپیمایی، معمولا ذهن بچه‌ها درگیر مسائل مربوط به فلسطین و شعار‌های روز می‌شود و با سوالاتی به سراغ شما می‌آیند. این مراجعه، فرصت خوبیست تا به قدر درک کودک، مسائلی را با او مطرح کنید و بذر حق‌طلبی و دفاع از مظلوم را در جانش بکارید. حتی اگر فرزندتان سوالی نکرد، خود شما می‌توانید در موقعیتی مقتضی، سرصحبت را باز کنید. در این راستا باید توجه داشت که یکی از اصول مهم در فرهنگ سیاسی ما، مفهوم حق و باطل یا عدل و ظلم است، اما انتقال این مفاهیم به کودکان با سختی همراه است و نباید موجب ترس کودک یا کلیشه‌ای شدن دیدگاه سیاسی او شود. در جهان بینی حق و باطل، احساس شکست، ترس و ناامیدی وجود ندارد و وقایع از منظر عزت‌مندی، شجاعت، کمک به مظلوم و ... دیده می‌شوند. برای انتقال این مفاهیم، میتوان از ابزار قصه گویی استفاده کرد. داستان‌هایی از مقابله بچه‌ها با یک بچه قلدر یا اتحاد حیوانات جنگل برای شکست دادن حیوان بدجنس یا همکاری کبوتر‌ها برای آزاد کردن دوستشان از بند و .... در این قصه‌ها باید دقت داشته باشید که پایان داستان حتما خوش باشد و در متن داستان هم بیشتر روی بعد خیر ماجرا و صفات مثبت تاکید شود و موجود شر داستان، جنبه بدآموزی و جذابیت، یا ایجاد رعب پیدا نکند.
قصه ما کی به سر می‌رسد؟
بیان داستانی ماجرای قبله اول مسلمین و تغییر آن، می‌تواند شناخت بیشتری از قدس و مسجد الاقصی برای بچه‌ها ایجاد کند. در هنگام توضیح معنای اسرائیل و بیان اعمال صهیونیستها، در این حد موضوع را مطرح کنید که آن‌ها بچه‌ها را دوست ندارند و با آدم‌ها مهربان نیستند. اصلا نباید جنایات اسرائیلی‌ها برای کودکان باز شود چرا که ممکن است تا مدت‌ها ذهن آن‌ها را دچار استرس و نگرانی کند. بر این اساس دقت داشته باشید که تصاویری که در این ایام از رسانه‌ها پخش می‌شود و گویای مظلومیت فلسطینیان و جنایتکاری و سبعیت صهیونیست هاست، اصلا مناسب تماشای کودکان نیست و تاحدامکان، کودکان نباید در معرض این برنامه‌ها قرار بگیرند.
میزگرد سیاسی سرپایی
اگر فرزندانی در آستانه نوجوانی دارید، حال و هوای پیرامون روز قدس، فرصت خوبی است تا آن‌ها را در هویت‌یابی سیاسی‌شان هدایت کنید. نوجوانی دوره تصمیم‌گیری افراد برای تعیین مرزبندی‌ها است، برای تعیین دوستی‌ها و دشمنی ها. بچه‌هایی که دو سال است کمتر در اجتماعات دینی و خصوصا مدارس حاضر شده اند، اطلاعاتشان درباره مسائلی همچون صهیونیزم و آرمان قدس کم است. اگر زمینه را مناسب دیدید، درحد تلنگر برای آن‌ها از جبهه مبارز‌های که در عالم برقرار است، صحبت کنید. چه بسا این عرصه آنقدر برای نوجوان شما گیرا باشد که هویت خود را در جبهه تقابل حق و باطل بازیابی کند. حواستان باشد که اصلا زیاده روی نکنید و بلیط‌های ظلم ستیزی را که ممکن است فرزند شما در آینده کشف کند و خود به سراغشان برود، پیش از موعد نسوزانید.
پیش به سوی قدس شریف
با بچه‌های بزرگتر وضو بگیرید و با نیت قربه الی الله پای در مسیر راهپیمایی بگذارید. اگر بچه‌ها در سنی هستند که برایشان قابل درک باشد، خیلی گذرا به نیت تان اشاره کنید و قصد انجام کار‌ها برای رضایت خداوند را خیلی مختصر بیان کنید. در طول مسیر مشت‌ها را گره کنید و شعار‌ها را بلند و رسا، جانانه و از ته دل بگویید. بچه‌ها در این هنگام احساس قدرت و لذت می‌کنند و با شما همراه می‌شوند. به امید آزادی سرزمین فلسطین و نجات همه مستضعفین عالم.
منبع: فارس