جهانگیر یداللهی گفت: دانشگاه‌ها باید مهارت و نگرش لازم را به پژوهشگران آموزش دهند تا این عملکرد به کارآفرینی تبدیل شود.
باید گنجینه عظیم علوم دانشگاهی و بهره گیری از بهترین متخصصان دانشگاهی در خدمت پیشرفت جامعه باشد تا بتوان از مالکیت فکری صاحبان دانش محافظت کرد.
او گفت: بخشی از دانش فنی تولید شده ناشی از سفارش کار از بیرون دانشگاه باید متعلق به استاد و تیم تحقیقی او، بخشی سهم دانشگاه و بخشی هم مختص تامین کننده مالی کار باشد.
با تصویب یک آئین‌نامه در این زمینه، جریانی در دانشگاه آغاز شد که در آن نتایج علمی به فناوری تبدیل شدند و این فناوری‌ها زمینه تاسیس شرکت‌ها را فراهم کردند.
رئیس دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران یکی از فاکتور‌هایی که می‌توانند باعث انگیزه بخشی به دانشگاه‌ها و پژوهشگران شوند را رقابتی کردن بازار کارآفرینی دانشگاهی معرفی کرد.
او گفت: این به آن معنی است که هر دانشگاهی که بیشتر مسئله حل کرده و راه حل ارائه داده اش پایدارتر باشد، به او گرند پژوهشی بالاتری داد و از طرف دیگر صنایع و سازمان‌ها فارغ التحصیلان دانشگاه‌هایی را جذب کنند که در حل مسائل جامعه موفق عمل کرده اند و به صورت کلی مجموعه نیرو‌های درونی و بیرونی، دانشگاه را به این سمت جهت دهد که به سرعت به سمت کارآفرینی برود.