مهدی طغیانی گفت: مسئله گاوخونی به عنوان بخش مهمی از اکوسیستم ما و زیست بوم فلات مرکزی ایران باید جدی گرفته شود.
این نماینده مجلس که در روزهای اخیر از تالاب گاوخونی بازدید و وضعیت آن را بررسی کرده است می گوید: اگر وضعیت موجود ادامه یابد تالاب به عنوان کانون گردوغبار بسیار خطرناک دستکم چهار استان اصفهان، قم، یزد و سمنان را در بر خواهد گرفت که به دلیل وجود فلزات سنگین و سرطان زا بودن این ذرات، تهدیدی بسیار جدی است.
به گفته او حقابه محیطزیست در تابلو منابع و مصارف ۱۷۶ میلیون مترمکعب در سال است.
نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی گفت: نکته جالب توجه اینکه اکنون از همه مهمتر صنعت است و شرب، اگر چیزی به کشاورزی رسید که چه بهتر، اگر نه برای کشاورزی نیز آبی نیست .
طغیانی می گوید: اهمیت محیط زیست با آب شرب مردم فرقی ندارد زیرا هر دو حیاتبخش است، حقابه محیطزیست حوضه زایندهرود و گاوخونی، کم یا زیاد باید داده شود نه اینکه آب را از محل سد چم آسمان رها کنند.
او معتقد است حقابه محیطزیست به ویژه گاوخونی باید در ورودی تالاب تحویل شود تا چاره وضعیت موجود شود نه اینکه در مسیر و برای نیازهای مختلف برداشت شود و به نام محیطزیست بنویسند.
کمآبی و خشکی رودخانه زایندهرود و تالاب بینالمللی گاوخونی پس از گذشت ۲۳ سال، این حوضه آبریز واقع در یکصد کیلومتری شرق اصفهان را دچار بحرانهای زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی فراوانی کرده است.
تالاب بین المللی گاوخونی، عروس تالابهای ایران یکی از پُراهمیتترین تالابهای کشور است که در تیر ۱۳۵۲ در کنوانسیون رامسر ثبت جهانی شد اما تداوم خشکیدگی و بی توجهیهای ملی و استانی به وضعیت گاوخونی، این تالاب را در شرایط حذف از لیست تالابهای بینالمللی قرار داده است.
کارشناسان همواره در باره تبعات خطرناک خشکی تالاب گاوخونی هشدار دادهاند زیرا اگر این تالاب بصورت کامل خشک شود به کانون خطرناک ریزگردهای سمی تبدیل خواهد شد که تا شعاع یک هزار کیلومتری و ۱۰ استان کشور را درگیر خواهد کرد.
حقابه قانونی محیط زیست، زایندهرود و تالاب گاوخونی ۳۱۳ میلیون مترمکعب آب در سال است که سهم گاوخونی ۱۷۶ میلیون مترمکعب در سالهای خشکی زاینده رود تعیین شده و تأمین این میزان حقابه میتواند کارکرد اکولوژیک آن را حفظ کند. این در حالی است که تا ۲ دهه پیش، تالاب گاوخونی سالانه با حدود یک تا دو میلیارد مترمکعب آب زایندهرود سیراب میشد.