به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از انگجت، فضانورد شدن مستلزم بینایی کامل است، اما متأسفانه تأثیرات فضا می‌تواند باعث شود فضانوردان با بینایی ضعیف به زمین بازگردند. اما حالا محققان مرکز پزشکی UT Southwestern کیسه خوابی ابداع کرده اند که می‌تواند با مکیدن مایع نخاعی از سر فضانوردان به سمت پاها، از به وجود آمدن اختلالات بینایی در فضانوردان جلوگیری کند یا حداقل تاثیر این اختلالات را کاهش دهد.
در حدود نیمی از فضانوردان ناسا که بیش از شش ماه در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) حضور داشته اند، کم و بیش دچار مشکلات بینایی شده‌اند. یکی از این موارد جان فیلیپس است که در سال ۲۰۰۵ به مدت ۶ ماه در ایستگاه فضایی بین المللی حضور داشت. او پیش از رفتن به فضا بینایی کامل (۲۰/۲۰) داشت، اما پس از بازگشت به زمین میزان دید او به ۲۰/۱۰۰ کاهش یافته بود.
این موضوع در سفر‌های آینده به مریخ که چند سال طول خواهند کشید، می‌تواند مشکل ساز شود. دکتر بنجامین لوین، محقق ارشد درباره این موضوع می‌گوید: "اگر به فضانوردان و میزان بینایی آنها آسیب‌های شدیدی وارد شود، تا حدی که نتوانند آنچه را که انجام می‌دهند ببینند، مشکلات بزرگ و فاجعه باری در ماموریت‌های فضایی رقم خواهد خورد."
هنگامی که شما به خواب می‌روید، مایع نخاعی به سمت سر شما حرکت می‌کند و زمانی که از خواب بیدار می‌شوید، این مایع با کمک نیروی جاذبه دوباره از سر شما خارج شده و به سمت پایین حرکت می‌کند. در فضای بیرونی زمین و جایی که گرانش کم است، بیش از نیم گالن مایع در سر فضانوردان جمع می‌شود. تجمع این مایع به کره چشم فشار وارد کرده و باعث صاف شدن چشم می‌شود که در نهایت به ایجاد اختلال بینایی منجر خواهد شد.
این اختلال، به نام سندرم عصبی چشمی مرتبط با پرواز فضایی، یا به طور اختصاری SANS شناخته می‌شود. دکتر لوین، این سندرم را با آزمایش بیماران سرطانی در پرواز‌های گرانش صفر کشف کرد. این بیماران هنوز دریچه‌هایی در سرشان برای دریافت شیمی‌درمانی داشتند که به محققان یک نقطه دسترسی برای اندازه‌گیری فشار درون مغز آنها را می‌داد. دکتر لوین اختلال SANS را یکی از حیاتی‌ترین مسائل پزشکی می‌داند که در دهه گذشته در برنامه فضایی کشف شده است.
برای مبارزه با این اختلال، محققان با تولید کننده تجهیزات فضای باز REI همکاری کردند تا کیسه خوابی بسازند که دور کمر قرار می‌گیرد و قسمت پایینی بدن را پوشش می‌دهد. سپس یک دستگاه مکنده فعال می‌شود که مایع را به سمت پاها کشیده و از تجمع آن در سر فضانوردان جلوگیری می‌کند.
حدود ۱۲ نفر برای آزمایش این فناوری داوطلب شدند و نتایج آن مثبت بوده است. قبل از اینکه ناسا این فناوری را به ایستگاه فضایی بین‌المللی وارد کند، باید به برخی سؤالات پاسخ داده شود. سوالاتی از جمله مدت زمانی که فضانوردان باید هر روز در کیسه خواب بگذرانند و یا اینکه همه فضانوردان باید از این فناوری استفاده کنند یا خیر.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/